دفترچه

mosafer نوشته: وقتی فرزند داشته باشی کوچکترین دنباله ی کوچکترین حرف را هم می گیرید..
اتفاقا برایم جالب آمد چگونه از هفت دولت آزاد بودید و حال اینهمه از زندگی خود بدین واسطه راضی هستید.

اتفاقا آزادی از هفت دولت است که رضایت می آورد!
حساسیت و نسخه پیچی بیش از حد والدین در برابر کودکان آنان را به این وضعیت عادت میدهد.
این را من میتوانم در بین هم سالان خود که تربیتی متفاوت از من داشته اند حس کنم

mosafer نوشته: درود
یک سوال:
بهترین زمان برای آموزش موسیقی چه سنی ست؟
پسرم را هنوز 5 سال نداشت گذاشتیم
دو ترم که گذشت معلمش گفت هیچ علاقه ای ندارد و همکاری نمی کند و ادامه نداد
چند وقت پیش هر دو فرزندم را بردم برای ثبت نام ،ولی معلم آن مرکز گفت بهترین سن یادگیری 11 سالگیت.در حالی که من شنیدم 5 سالگی مناسبتر ست.

تا 11 سالگی بگذارید فرزندتان کودکی اش را بکند.
11 سالگی او را به آموزش شنا بفرستید که شنا را حتما فرا بگیرد.
اگر به فوتبال یا موسیقی یا رزمی یا زبان هم علاقه داشت میتواند برود. اما اجبار نکنید.

بیشتر پسرها ورزش رزمی را دوست دارند که جهت اعتماد بنفس و سلامتی بسیار مفید است و روحیات پسر ها را محکم بار می آورد همانطور که بعدها طبیعت ازشان انتظار دارد.

فوتبال هم خوب است. در کل اگر فرزندتان را از کودکی با ورزش همراه و دوست کنید در بزرگسالی از بسیاری از مشکلات گریبانگیر والدین آسوده خواهید بود.

در مورد زبان هم هر وقت که احساس نیاز کند خودش دنبالش را میگیرد.

کلاس موسیقی هم خوب است اما از نظر من اولیتی ندارد.

سعی کنید فرزندتان را از کودکی به فکر کردن و چاره یابی و کتاب خواندن و مطالعه ی علمی تشویق کنید. (نه کتاب های داستان و هری پاتر و چرندیاتی که باعث خیالاتی شدن کودک میشود)

من اگر روزی فرزندی داشته باشم بر روی مطالعه,یادگیری شنا و آموزش رانندگی اش تاکید زیادی میکنم.

همینطور بر روی آموزش روابط عمومی و ایضا آموزش امور مالی اش و آموزش مدیریتش سرمایه گذاری ویژه ای خواهم کرد.

باقی چیزها مهم نیست و هر وقت خودش خواست و احساس نیاز کرد میرود پی اش را میگیرد و یاد میگیرد.

اما یادگیری این کارها بسیار برای فرزندتان آینده ساز است.

Mehrbod نوشته: تو رو به اسپاگی بچه‌هایِ دفترچه رو باش! مردم چیا میخوان, اینها چی میخوان (((:

من هم به همین فکر میکردم.
صحبت آرزو شد یک لیستی تهیه کردم دادم دست بابانوئل قرار شده کریسمس برام آرزو هام رو برآورده کنه.
لیست آرزوها:e106:

homayoun نوشته: بسته به ژنر آن بیشتر و کمتر میکند. موزیک هایی مانند ترنس و پاپ مردن هومنی را نادان و گیژ میکند و چپه آن موزیک با ملودی زیبا هومنی را باهوشتر!

لطفا نظرات شخصیتان را همچون قوانین ثابت شده ی نیوتون بیان نفرمایید.

چون سوء برداشت میشود که "آخر روی چه حسابی؟"

درود بر دوستان عزیز :

قاصدک هستم و امشب به جمع شما پیوستم
خوشحال میشم اندیشه هاتون را برتابم

با احترام

:e303:

بهترین آموزشگاه موسیقی ترانه های کودکانه هستش که از طریق جامعه به کودک منتقل میشه ! برای کودکان شعرای آهنگین بخونید تا حفظ کنند اونوقت به مرور ذهن کودک آهنگین میشه و ترانه و سرود را به خوبی خواهد شناخت و در عروسی ها و جشن های شاد واکنش نشان خواهد داد ..

موسیقی کودکانه همان لالایی های شاد ماردانه هستش ...

من تو راهنمایی یه دوستی داشتم خونشون نزدیک ما بود
این رو ما هرگز تو کوچه نمیدیدیم
از این بچه خرخون ها بود
همش کلاس زبان و نقاشی و از این چیزا میرفت...
ولی در کمال ناباوری الان هتا دپلمشم نگرفته،داره میره سربازی
هر کی هم بره سربازی یا سیگاری میشه یا ... [MENTION=282]mosafer[/MENTION]
زیاد به بچه سخت نگیر گرامی.. فردا معتاد میشه ها...

mosafer نوشته: سپاس
+
اگر کودکی علاقه نداشته باشد هم می تواند از این مزایا بهرمند شود؟

بانو
باید کودک را به حال خودش رهاکنید و نیک بنگرید توانایی اش در چه مسیری است و بیشتر به چه راهی علاقه دارد
بازی های کودکانه و روابط اجتماعی خوب و به ویژه بازی با گروههای همسالان بهترین راه برای بالا بردن خلاقیت است .
فکر میکنم والدین بیشتر تلاششان باید در پرورش خلاقیت در کودکان باشد و راههای خلاقیت و مسیر را برای کودک هموار کنند و این
بدین معنی نیست که راه و روشی را به صورت مشخص پیش روی کودک بنهند .
گاهی رفتارهایی از کودکان سر می زند که به نگر ما ، رفتارهایی نا بهنجار است ولی این تنها دیدگاه ماست و باید از دریچه ی یک
کودک و دنیای اون به زندگی نگاه کنیم تا رفتار او را درک کنیم .

Mehrbod نوشته: این تمرکز هم یکی از چیزهای مزخرف و بیخود است. من نمیدانم کدام روانشناس کودنی نخستین بار درآورد که کودک باید "توانایی تمرکز" داشته باشد؟

چیزی به نام ADHD از بیخ دروغ و یاوه است. مغز کودک نیاز به پرورش در همه‌یِ زمینه‌ها دارد و خود کودک که فرآورده‌یِ فرگشت چند میلیون
ساله است از یک روانشناسی که در نگره‌هایِ خود خُشک شده بهتر میداند که با پریدن بازیگوشانه از یک چیز به چیز دیگر است که همه‌یِ توند‌هایِ
مغز اش را می‌گُشاید, نه مانند روبات نشستن پشت میز و کتاب خواندن, یا شترنگ بازی کردن, آنهم بجای بازی و سر و کله زدن و کودکی کردن!

از روبات‌سازی کودکان بمهر خوددارید.


پارسیگر

در کودک خلاقیت و پرورش این فاکتور نقش همی دارد و همانطور که گفتید بازیگوشی و کندوکاو در دنیای پیرامون و بازی های کودکانه
و آزاد و رها از قید و بندی ( که اکنون کودکان ما آن را ندارند ) ، بهترین راه برای ایجاد خلاقیت است .
ولی توجه داشته باشید که شرایطی وجود دارد که بازیگوشی بیش از حد نیز می شود یک دشواری بزرگ برای کودک و هم برای
درک آنچه که باید بیاموزد .
برای نمونه کودکی که در تحصیلات آغازین مشغول است ولی قدرت تمرکز و آرامش ندارد ، پس فرآیند یادگیری نیز در او به خوبی انجام نمی شود
نمونه های اینچنینی که بازیگوشی بیش از حد در تمرکز آنان تاثیر دارد باید کنترل و درمان شود .
فکر میکنم کودکان بیش فعال هم مشکلاتشان در همین زمینه باشد و یکی از نشانه های آن عدم تمرکز است .