David Hume نوشته: امیر گرامی ، من ۵-۶ سال هست با ایرانی‌‌ها بحث می‌کنم سر این قضیه هیچ وقت به هیچ جا نمیرسد ، خوشبختانه ما و عربها بیشتر همدیگر را درک می‌کنیم تا این افراد خارجی. هرچه من بگویم یک بامبول دیگر در بیاورید آخرش مجبور می‌شویم اینگونه برخورد کنیم ، اصولاً هم نظر شما چه فرقی میکند در مورد مشروعیت اسرائیل؟ کشورهایی که سرشان به تنشان می‌‌ارزد با اسرائیل رابطه حسنه دارند.
کسرا جان تاریخ به ما آموخته که هیچ ابرقدرتی برای همیشه ابرقدرت باقی نمیماند .
از ابرقدرتهای دوران باستان مانند ایران و روم و مصر بگیر تا ابر قدرتهای معاصر مانند آمریکا و شوروی و چین و آلمان نازی .
برای همین حساب باز کردن روی قدرت نظامی و پشتیبانی کشورهای قدرتمند چندان کار عاقلانه ای نیست . اگر کار به نقرت جهانی بکشد (که امیدوارم هرگز چنین نشود) مساله بسیار فراتر از زنده ماندن ولو یه قیمت متنفر بودن میرود . نخستین نشانه های یک تنفر جهانی تحریم های همه جانبه به شدید ترین شکل ممکنش هست که در اون صورت قدرت نظامی به چه دردی میخوره وقتی مردم دارند از گشنگی میمیرند ؟
خوشبختانه امروزه نه تنها تنفر جهانی از اسرائیل وجود نداره بلکه محبوبیت هم داره ولی از عملکرد حکومت اون کشور تقریبن هیچ بنی بشری به جز سیاستمداران حامی راضی نیست و این اسرائیله که باید یک فکری به حال مساله ی فلسطین بکنه چون بنا به گفته ی خود شما اونه که قدرت رو در حال حاضر در اختیار داره و قدرت هم مسئولیت میاره .
اگر روزی نسل فلسطینیانِ ناراضی برچیده شود آن موقع دیگر جرم نازی ها در رابطه با اقدام برای نسل کشی در مقابل جرمی به نام نسل کشی اصلن به چشم نمی آید ! یعنی یکی از بزرگترین ابزار های فشار اسرائیل از دستش گرفته میشود و تبدیل میشود به ابزاری علیه خودش کما اینکه تا همین الانش هم تقریبن شده .
کشورهایی که سرشان به تنشان می ارزد به این خاطر موفق هستند که همیشه منافع خودشان را بر همه چیز مقدم میشمارند . یعنی هیچ بعید نیست فردا روزی همین کشورها در یک چرخش ۱۸۰ درجه ای دیگر از اسرائیل حمایت نکنند . همین آمریکا برای حمایت از اسرائیل و وتو کردن نظر کل کره ی زمین در سازمان ملل علیه اسرائیل هزینه های زیادی رو متحمل شده به شکلی که امروز ما میبینیم در مقابل وتو های آمریکا چین و روسیه برای سوریه وتو میکنند و حمایتش میکنند .
حالا وجود بشار اسد برای اسرائیل و منطقه خطرناک تر است یا یک حکومت اسلامگرای افراطی ی مجهز به سلاح شیمیایی ؟ و دست آمریکا کاملن در این باره بسته است . از طرفی بنده وقتی میبینم چین و روسیه این طوری از سوریه که هیچ پخی نیست دفاع میکنند و بعد به عملکردشان در مقابله ی غرب با ایران میندیشم دورنمای چندان زیبایی نمیبینم .
بنده به هیچ عنوان دوست ندارم آنچه بالاتر نوشتم بر سر اسرائیل بیاید به خاطر خودمان . ما در میان یک مشت کشور مسلمان و عربزبان و عربنژاد که به خون ایرانی ها تشنه هستند محاصره شده ایم و نه ما و نه اسرائیل هیچ کدام به تنهایی قادر نیستیم تا ابد در مقابل اینها ایستادگی کنیم - ولی اگر متحد باشیم داستان خیلی خیلی فرق میکند .
پیشتر هم از بمب های اتمی اسرائیل سخن گفتید . خوب بمب اتمی به چه دردی میخورد ؟! آیا اسرائیل میتواند علیه یک قدرت هسته ای از آنها استفاده کند ؟ پاسخ منفیست . آیا اسرائیل میتواند علیه یک حکومت که سلاح هسته ای ندارد از آنها استفاده کند ؟! پاسخ باز هم منفیست .
بمب اتمی همان طوری که از شواهد پیداست بیشتر صلح میاورد تا جنگ ! چرا که هیچ قدرت اتمی ای علیه قدرت اتمی دیگر از سلاح هسته ای استفاده نمیکند . در عین حال هیچ قدرت اتمی ای علیه کشور های فاقد سلاح هسته ای هم چنین کاری نمیکند چرا که استفاده ی دوباره ی سلاح هسته ای علیه مثلن ایران تنها نتیجه اش رجوع آوردن تمام کشور های غیر هسته ای برای تولید آن و یافتن نوعی تضمین برای بقا میشود .
آن دوران که فقط یک آمریکا سلاح هسته ای داشت و مردم ژاپن را کرد موش آزمایشگاهی و یکی بر سرشان کوبید تمام شده . امروزه اگر چنین اتفاقی بیوفتد ابرقدرتی تک تک این قدرتهای اقتصادی و نظامی به شدت زیر سوال میرود و چه بسا دوباره منجر به بر هم ریختن توازن قدرت در سطح جهانی بشود .
) گویا بذهن داروین میرسه برای مطرح کردن انتخاب طبیعی.
