[مزدك بامداد]

مشکل ما در نقطه یا نقطه های آغاز است و آنچه بعد از نقطه آغاز اتفاق افتاده نفی عامل هوشمند نمی کند

فرایافتی در فیزیک هست بنام "آنتروپی". آنتروپی یا تراز همگونی
و پراکندگی ماده/انرژی و یا بی سامانی در جهان همواره در گیر
افزایش است و هرگز نمیتوان آنها کاهش داد. مگر اینکه یک مهابنگ
دیگر روی بدهد و آنرا به صفر برساند. برای هوش کردن بهتر:
یک تکه یخ در لیوان آب (که گرمتر است) ، کم کم آب میشود
ولی هرگز پیش نمی اید که یک لیوان آب، یک تکه ی یخ پدید
بیاید و در برابر، آب اندکی گرم تر بشود. جهان ما هم در همین
روند است و پیوسته دارد سرد تر و تاریک تر میشود. زمین ما
هم همچنین، از آغاز تا کنون، چندین زینه دمایی، سردتر شده،
آتشفشانها و زمین لرزه ها کمتر شده و هتّا خورشید هم سرد تر
شده و دارد بسوی پیری ( ایستار غول سرخ) پیش میرود.
برای همین یک رویداد در اینجهان، به یکسان باز پدید نمیآید
و هتّا چرخش زمین به گرد خورشید و چرخش ماه به گرد زمین
هم در دو سال یکی نیست ( برای نمونه ماه هر سال ۴ سانتی متر
از زمین دورتر میشود، چون فرسایش با زمین ، از راه فراز و فرود دریاها
، انرژی جنبشی آنرا میخورد). برای همین هم سامه های آغازین
پدید آمدن زندگی در روی زمین، هرگز بار دیگر در دست نخواهند بود.
این سامه ها شاید د جایی دیگر از کیهان و کهکشان، که ستاره های
نوزاد پدید امده اند، بار دیگر روی بدهد. بر این پایه، پاسخ این پرسش
شما، در همین "آنتروپی" که نشانگر همان " تیر زمان" و راستای
"گذر زمان" است، نهفته میباشد.
•

آ‌نتروپی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پارسیگر