[کوشا]

شایدم چند تک سلولی. مادر همه انسان های امروزی اون یک نفر است. ولی همون یک نفر مشخص نیست که از چه گونه هایی فرگشت پیدا کرده.

شاید !
شما را نمی دانم اما عقل من به من اجازه نمی دهد که با تکیه بر یک شاید
پا به درون قبری نهم که حداقل قرینه هایی بر وجود دریچه ای از آن به جهان دیگر وجود دارد.

چرا چی؟ چرا هرچی ما پاسخ میدیم این اشکال رفع نمیشه؟ یک بار لطفن به روشنی بیانش کنید.

همانطور که قبلا گفتم:
به عبارت خیلی ساده چرا تک سلولی های امروزی حداقل در محیط آزمایشگاهی نمی توانند پایه مرحله و روند جدیدی از فرگشت باشند؟
و یا:
مشکل این جاست که همه انسانهای امروز تقریبا در یک رنج و نمونه هستند در حالیکه باید میلیاردها میلیارد نوع انسان با درجه فرگشت متفاوت داشته باشیم که براحتی قابل تمایز از یکدیگر باشند.