[کوشا]

من میکوشم این را پاسخ دهم.

تکسلولی‌ها یا همان تک‌یاختگان هم در گذر زمان فرگشته‌اند, ولی هنوز شاید بتوان تک‌یاخته‌هایی که هنوز نفرگشته‌اند و همان چهره‌یِ آغازین چند میلیارد سال پیش دارند را دید.

اگر بخواهیم به سرچشمه‌یِ سرچشمه بازگردیم دو نگره خواهیم داشت, یکی میگوید گرایندیِ پدید آمدن جاندار زنده (از
ماده‌یِ بیجان) آن اندازه کم بوده که تنها یکبار رخداده و ریشه‌یِ همه جاندارانی که همین امروز میبینیم به این یک ریشه بازمیگردد,
دیگری میگوید گرایندی آن کمی بالاتر از این بوده و شاید چندین بار آن سرچشمه یا مادر/پدر همه‌یِ جانداران/زیندگان زنده
از ماده‌یِ بیجان پدید آمده باشد, ولی چون همگی در زیستبومی یکسان و شرایط همانند بوده‌اند, ورتش اندکی هم بیشتر با همدیگر نداشته‌اند.

ولی اینکه‌یِ همه آدمهایی که امروز داریم از سرچشمه آمده‌اند سخنی نمیرود. در روند فرگشت نمونه‌وار نئاندرتالها را داریم که گونه‌ای جداییده
از سرشاخه‌‌ای هنباز (مشترک) میان همه‌یِ ما آدمهایِ امروزین و خود بوده‌اند که دیرتر همگی نیست و نابود میشوند (در یک نگره آمده که نیاکان ما درنابودی اشان دست داشته‌اند!) .

ما قرار است با مهره فرگشت در قماری بسیار خطرناک وارد شویم و با اتکاء بر آن با پیامبران علیهم السلام و فیلسوفان الهی نردی سخت ببازیم که اگر ببازیم ماییم و یک ابدیت رنج و عذاب

و به نظر می رسد با این اما و اگر و شاید باخت ما حتمی است.
با این بیان شما من به جوابی نرسیدم.

پارسیگر

شما و امثال شما که باورمند به فرگشت هستید حتما در زبان نیز چنین باوری را روا می دانید از این رو من اصرارتان مبنی بر استفاده از واژگانی که زمان استعمال آنها گذشته و برای نسل امروز قابل درک و فهم نیست را درک نمی کنم خصوصا در بعضی از بحث های فنی که فهم اصل مقصود با ادبیات رایج سخت دشوار است چه رسد به اینکه با واژگان منسوخ بیان شوند.
زبان ابزاری است برای مفاهمه و زبان قوی و غنی زبانی است که بتواند واژگان بیگانه از هر زبانی که باشد را در استخدام خود گرفته و به غنای خود بیفزاید و سهولت در مفاهمه را به ارمغان بیاورید؛ این کاری که شما می کنید نوعی نقض غرض است.