Mehrbod نوشته: خب این همان است که من گفتم, شما پیشاپیش پذیرفته‌اید که در زندگی چه اینجا, چه بیرون, هیچ توان راستینی در کنترل زندگی و آینده‌یِ خودتان ندارید.

در آینده خودم که قطعن کنترل در حد و اندازه معین خواهم داشت! یک سری وقایع هم دست من و شما و ... نیست.

Mehrbod نوشته: برای نمونه شما نمیتوانید از ساخت جنگ‌افزارهای اتمی پیش بگیرید, یا نمیتوانید در اینکه چه چیزهایی نوآوری میشوند یا نمیشوند تاثیر گذار باشید.

شما از زلزله، سیل، طوفان ، برخورد شهاب سنگ با زمین و خیلی چیزهای دیگر هم نمیتوانید جلوگیری کنید یا درشان تاثیر گذار باشید!!! اینهایی که گفتم مصنوعی و ساخته و پرداخته دست بشر هم نیستند!!! ولی میتوانند بشریت را پودر کنند بفرستند هوا. منتها یک تفاوت بسیار بزرگ بین آنچه من مثال زدم با آنچه شما مثال زدید هست! دست کم در تئوری مصنوعات ساخت بشر کنترل پذیر هستند بر خلاف اتفاقهای طبیعی.

Mehrbod نوشته: این یک, دریافت درست از ناتوانی خودتان است. دو, نکته‌یِ مشترک شما و @Anarchy, پذیرش ضمنی این ناتوانی است (من متوهم نیستم, من بهمان نیستم, من واقعبین ام, ...).

اسم این ناتوانی نیست! همان طور که گفتم شما از وقوع زلزله هم نمیتوانید جلوگیری کنید!! حالا هر چه قدر میخواهید دنبال راه های جادویی و... باشید برای جلوگیری از آن!!! نهایتن بتوانید سازه های مستحکم تری در برابر زلزله بسازید!!!
پس مشخصن کسی که به دنبال متوقف کردن زلزله هست متوهم هست! دست کم با تکنولوژی فعلی!!! ولی کسی که به دنبال ساخت سازه های مستحکم تر هست عملگراست و نه تنها به ناتوانی خود در برابر زلزله تن نداده بلکه بی توجه به آن دارد کار خودش را میکند تا تاثیر چندانی از تخریب آن نپذیرد.

مشخصن مبارزه با حماقت مردم یا تلاش برای گسترش خرد گرایی از نظر من به مانند همان به جنگ آسیاب های بادی رفتنه و بس!! تلاش برای متمدن کردن آن داعشی که جلوی دوربین سر میبرد به مانند آب در هاون کوبیدن است.
ولی تلاش برای تاثیر نگرفتن از آنچه بد یا نا مطلوب میدانیدش نه تنها اعلام ضعف نیست بلکه کار درست خردگرایانه هم هست.

فعالیت بیش از حد در دفترچه، بالاترین، فیس بوک و ... نا مطلوب و مضره - پس فاصله گرفتن از این روند و تحت کنترل در آوردنش درست ترین کار ممکن است.

در همان بحث کمونیسم با مزدک من چیزهای بسیار تازه تر و البته وحشتناکتری از کمونیسم را خود مزدک یاد گرفتم! هدف من به جنگ با کمونیسم رفتن نبود، وقت گذرانی بود که در کنار این وقت گذاری یک سری چیز جدید هم یاد گرفتم و به پلیدی کمونیسم هم بیشتر پی بردم. پس یک بازی برد برد بوده دست کم برای من.