[Transcendence]

من لازم است یک هشدار بسیار جدی به شما و دیگر کسانی که نوآموز
هستند بدهم؛ هشداری که نادیده گرفتن آن عواقبی هتا جبران‌ناپذیر می‌تواند
داشته باشد. خطری که شما و دیگر نوآموزان را بطور جدی تهدید می‌کند،
افتادن در دام «رابطه» و بدتر از آن ازدواج است. حواس‌تان را جمع کرده و از
هر چیزی، اعم از کلام و عمل،که شما را به آن سمت سوق بدهد بپرهیزید.
از همان ابتدا تکلیف را با شخص روشن بکنید، شما اهل ازدواج نیستید. اما
لازم نیست آن را بطور مستقیم بیان کنید؛ بهترین و کارآترین شکل بازی، بازی
غیرمستقیم است. نه از رابطه‌ی بلندمدت، که از رابطه بپرهیزید! هر دوستی‌ای
که بیش از 6 ماه طول بکشد، آلارم‌های خطر را باید به صدا دربیاورد و شما باید
از اولین درِ خروجی بیرون بروید.

من دوستان زیادی دیده‌ام که متاسفانه بدلبل شروع بازی بدون درونی کردن ِ آن
و همان روحیاتِ بتاگون، وارد رابطه و در نهایت درگیر ازدواج شده‌اند! خودتان را حفظ
کنید و هرگز سنگرتان را رها نسازید. بهترین کار هم این است که نگذارید
از یک اندازه‌ای بیشتر صمیمیت ایجاد بشود و در این راه هم اولین قدم این است
که او را فقط تا حدی به زندگی خصوصی خود راه بدهید.

ضمنا، دانشگاه محل چندان مناسبی برای بازی نیست، هرچند که برای شروع
خوب است.

ممنون بابت توصیه هاتون.یک جایی توی حرف های امیر یادم هست که می گفت هرگونه تصور شوهر آینده را ازبین ببرید

هیچ وقت اتفاقی که برای یکی از دوستانم اتفاق افتاد رو فراموش نمی کنم که بیچاره تازه از سربازی(بخوانید زندانی) برگشته بود که ازدواج کرد وبه 2 ماه نکشید که دختر سکه هاش رو اجرا گذاشت و باز زندانی شد ومال و اموالش رو ازش گرفتن. توی این مملکت همه از ما طلبکارند.اساسا یه ،دو سالی به حکومت بدهکاریم و در صورت ازدواج هم به زنمون بدهکاریم .کلا ما مردها موجودات بدهکاری هستیم.