[Russell]

اسمش را هر چیزی میخواهید بگذارید! ولی حقیقت این است کسی که خود باعث و بانی آغاز جنگ شده با جنگیدنش منت بر سر کسی ندارد!!! وظیفه اش بوده اگر نمیرفت هم بدهکار میبود.
شاید شما برای کسی که مملکتی را به گند کشیده ، سپس درگیر جنگش و فقر و عقب ماندگیش کرده احترام قایل باشید تحت نام رزمنده، جنگنده، فداکار یا هر چیز دیگری! مختارید و به من هم ربطی ندارد که شما چگونه به این افراد نگاه میکنید ولی هرگز نمیتوانید از بقیه انتظار داشته باشید که برای این افراد احترام قایل باشند.
یک مشت شورشی در کشور شورش کردند، حکومت را ساقط کردند - حکومت جدیدی برپا کردند، ارتشیان و نظامیان و کارمندان حکومت قبلی را تا جایی که دستشان رسید و توانستند سلاخی کردند، دشمنی علنیشان را با ابرقدرتها اعلام کردند، قصد صادر کردن انقلابشان را داشتند در شرایطی که زده بودند ارتش کشور را پرپر کرده بودند! به خاطر همه این کارها و ضعف امنیتی که بوجود آورده بودند کشور همسایه که تا قبلش جرات چپ نگاه کردن به ایران را نداشت جرات حمله به خودش میده با پشتیبانی همون ابرقدرتهایی که پیشتر این انقلابیون براشون شاخ و شونه کشیده بودند و دست آخر هم جنگ شد. یک عده از همین افراد رفتند جنگیدند (که وظیفشون بوده) یک عده شون هم در رفتند ، حالا همینها باید بشوند قهرمان برای ما ؟! این از آن شوخیهای تلخیست که فرهنگ اسلام زده ی ما با مردم میکند حتا نا مسلمانهایش.

خیلی مطمئن نباشید !!
نه راست میگویی اسم این «خودمختاری» و «برین و درو» را من به اشتباه
روش‌عن‌فکری گذاشتم. نام درستش «همینی که هست»ست.
بتازگی حقوق جدیدی بر بشر روشن شده، شما حق دارید هر کاری بکنید
تا زمانی که بتوانی از زیرش در بروی. فقط نمیدانم این آخ و اوخ‌ها وقتی ج.ا از حقوق
مختارانه استفاده میکند چیست؟

آن «شورش» هم در پی «سیرک» پهلوی‌ها اتفاق افتاد، وقتی دلقک‌بازی‌هایشان دیگر
بجای خنده گریه‌دار شده بود.
هر چقدر دوست دارید «حق دارید» درباره‌یِ اینکه اگر انقلاب نشده بود چه میشد خیال
پردازی کنید و به خودتان بگویید ایران و ایرانی بازی مثل آلمان و ژاپن و کره بود. ولی
حقیقتش این‌ست که کره‌ای ها و کلا کشورهای آسیای شرقی همبستگی بسیار
بیشتری از شما دارند و چیزی دارند بنام شرم. من گمان میکنم اگر آن ناخدای کره‌یِ جنوبی
که چند وقت پیش کشتیش غرق شد و بچه‌ها را رها کرد و فلنگ را بست را اگر با
ارزش‌هایِ شما بسنجیم، چند مدال افتخار بخاطر استفاده از حقوقش دریافت خواهد کرد.

باری، من حقیقتا گمان میکردم در زیر این خشم و انزجار غیرت و وطندوستی هست که
تنها گرد و غبار رویش را گرفته. ولی گویا یا زیر خروار‌ها خاک مدفون شده، یا به احتمال قوی‌تر وجود
خارجی ندارد. بالاخره بی‌حکمت نیست که هرکس در اینجا کوچکترین مخالفتی با اجنبی‌پرستی
کرد چنان از کرده‌یِ خود پشیمان شد که رفت و دیگر پشت سرش را هم نگاه نکرد.

من قصدم بر این بود تا به برخی دوستان(؟) قدیمی نشان دهم که راه‌هایِ دیگری هم هست.
بگمانم بقدر کافی هم گفته باشم. از این به بعد من هم با شما همراهی میکنم:
بیایید کمپین راه بیاندازیم تا ایران اشغال شود، یا شاید بهتر باشد از قدرت کلاهک‌هایِ هسته‌ای
اسرائیل بگوییم و دور هم حال کنیم