[کوشا]

درود:
آلبر کامو فیلسوف نامدار معاصر می‌گوید برای فرار از پوچی بشر سه راه دارد: 1. با استفاده از ادیان و
مذاهب خودفریبی کند که به تعبیر ایشان نوعی «خودویرانگری فلسفی» است. 2. برای فرار از این ورطه
خودکشی کند، ولی همچنان نمی‌تواند پاسخی به این وضعیت پوچی بدهد. 3. پوچی را بپذیرد و با
شهامت علیه مرگ و طبیعت طغیان کند؛ چنین کسی «قهرمان پوچی» و Psychopath بیهودگی‌ست که
تا آخرین لحظه‌ی وجود به معنای آبرومند کلمه "خوشبخت" است.

مشکل اینجاست که برای پذیرش این پوچی به جز ظن و گمان هیچ دلیل دیگری وجود ندارد و بحث ما در همین موضوع است.