مهربد نوشته: از دوستان «هوادار دموکراسی»، «شینبت» و «آگنوستیک» گرامی دعوت می‌کنیم چرایی و چگونگی رسیدن به باورهای امروز خود را بازگویی کنند

من هم اول به اسلام اعتقاد داشتم و نماز میخواندم و حتی در زمان خاتمی اعتقاد به لزوم اسلام روشنفکری و عدم ایجاد سکولاریسم داشتم. ولی همان زمان خیلی چیزهای اسلام برایم سوال بود:
1) در کتب حدیث علیه موسیقی و مسیقی دانان و نقاشان و مجسمه سازان و کلا هنرمندان فحاشی شده بود و آنان جهنمی شمرده شده بودند. (با عقل و وجدان سازگار نیست)
2) هرچه ترجمه قرآن را می خواندم چیزی جز مزخرفات نمی دیدم!
3) احکام وحشیانه قرآن برایم سوال بود
4) خدای خونخوار و شیطان صفت (الله) برایم جای سوال داشت.

بیشترین مطالعات من در اسلام زمان خاتمی بود به هدف اینکه بیایم در مجلات دانشگاه مقاله بنویسم بگویم این چیزهای خشونت آمیز و ضد بشری و ضد تمدنی اسلام توطئه بنی امیه و بنی عباس بوده!!! و اسلام خیلی مترقی است و... هرچه کتب اسلامی را مطالعه کردم دیدم واقعا خود محمد رسول الله و امامان و خلفا منبع توحش و عقب ماندگی بودند و تازه فهیمدم حتی بنی عباس و بنی امیه بهتر از امامان شیعه بوده اند!

مثلا اینکه بنی امیه با وجود اینکه دشمن ایرانیان بودند ولی با مسیحیان و یهودیان دوست بودند و نوعی پلورالیسم داشتند ولی امامان شیعه هم با ایرانیان دشمن بودند (حدیث معروف امام حسین که می گوید دشمنان ما ایرانیان هستند) و هم با مسیحیان و یهودیان. امامان شیعه همان زمان که توسری خور عباسیون و امویان بودند نقشه قتل و غارت و بگیر و بببند و بکش می ریختند (عجب مظلومانی بودند)

هر چه غزوات و سریه های پیامبر را خواندم دیدم سراسر رذالت و توحش بوده و به این ترتیب اسلام و روشنفکری اسلامی از چشمم افتاد . یعنی به این تفکر رسیدم که روشنفکر اسلامی دارد چشمش را به پلیدی های اسلام می بنندد و سعی دارد از ببخشید گوه حلوا و از استفراغ شله زرد بسازد و به مردم تحخویل دهد.

دور اول ریاست جمهوری خاتمی تمام نشده بود که کاملا از این دین اهریمنی بریدم.

سپس در اینترنت با سایتهای مختلف مثل گفتمان و گفتگو و افشا و زندیق آشنا شدم و بیش از پیش به رذالت و پلیدی اسلام آگاه شدم.