[Ouroboros]

به به یکی از یاران دیرینه را دوباره زنده می‌بینیم ������������

اندوهی ولی اینجا نیست تنها خاموشی فروگرفته که آنهم همیشگی‌ست.
من جاهای دیگر گاهی مینویسم انگلیسی ازینرو انرژی بسنده دیگر برای اینجا نمی‌ماند.
چند سالی از زندگی را من اینجا سر پرسمان تکنولوژی سپراندم که خوشبختانه سرانجام راهکار
درست را یافته و زندگی ام به روال درست اش برگشت. دفترچه می‌تواند خطرناک هم باشد ولی دست‌کم
راهکاریاب خوبی از شما درمیاورد.

خب خدایان را سپاس که شما بالاخره از آن چاله به نحوی بیرون جستید و از نو سرزنده شدید. سرزنده هستید؟
میلاد درست می‌گفت که افسردگی جانتان را به ستوه آورده و تکنولوژی بهانه است؟ بعید می‌دانم.
اگر خواستید در اینجا یا پیام خصوصی بگویید ببینم به زبان اجانب کجا قلم می‌زنید و چه‌ها می‌نویسید.
آن پاسخی هم که یافته‌اید را حتما لینکی، چیزی بدهید تا ببینم. آنچنان پنجه‌ی یقین از نابودی بر گلوی روح شما زورمند چسبیده بود و بی‌رحمانه می‌فشرد که به هیچ خدایی بنده نبودید و به هیچ روزنه‌ی امیدی در سبز نشان نمیدادید، کنجکاوم بدانم کدام اندیشه‌ای آخر سر شما را بند زد و از دل آن تاریکی و آشفتگی دل‌خراش و روح‌آزار به زیر نور تابان خورشید فرح‌بخش کشاند!