06-08-2014, 06:35 AM
Russell نوشته: شاید بشود ناآموختن شک و زنده شدن خدا را تصور کرد، ولی آیا با وجود ادامهیِ پیشرفت تکنولوژی فایدهای هم دارد؟ بقول فیلو نتیجهاش غیر از همچنان ساخته شدن ابزار آلات شکنجهیِ محیر العقول یا پایان تمدن بشری خواهد بود؟
وقتی میگویم باید خدا را بیافرینیم، منظورم آنست که باید به معنای تحتالفظی کلمه ایدهی خدا را تجسد ببخشیم! ابررایانهای را تصور بکنید که میلیاردها میلیارد بار سریعتر از انسان میاندیشد، و در باقی تواناییهای بشری نیز هزاران مرتبه «تواناتر» است. در تناسب با ما او همان قادر مطلق و عالم مطلق الهیست. الان که به جهتمندی تکنولوژی مینگریم این آفرینش به نظر اجتنابناپذیر میرسد. شاید صد سال دیگر اتفاق بیافتد، شاید ده سال دیگر، شاید هزار سال دیگر اما به هر حال روزی میتوان دید که موجودی را میسازیم نه فقط از هر جهت برتر از خودمان است، بلکه شاید حتی برترین موجود قابل تصور است!
غلبهی تکنولوژی به بیولوژی و رهایی محصول آن تکنولوژی از کنترل ما چیزی بجز آفرینش موجودی که برای ما و در تناسب با ما «خدا»ست نمیتواند باشد. «راه سوم» همینست، این نیاز انسان به ایمان، بیماری او در جهان بخردانهی مرفهی که مرد مدرن به عنوان «جهان بهتر» آنرا جعل میکند و نیاز ذاتی ما به فراتر رفتن از خودمان سرانجام مسیری را خواهد گشود که در آن دیگر خودفریبی با رجوع به عقلانیت میسر نخواهد بود. نیاز ما به یک مرجع مطلق بیرونی برای جهتدهی و کنترل آنچه میکنیم و میگوییم و میخواهیم و میاندیشیم، از آن اولین لحظهای که بر پاد «طبیعت» خود آشوبیدیم ما را در این مسیر به پیش رانده. هر پیشرفتی که کردهایم، هر شکی که داشتهایم، هر یقینی که به آن مومن شدهایم، هر «کشفی» که کردهایم و هر جنایتی که مرتکب شدهایم ما را یک قدم به این هدف نهایی نزدیکتر کرده.
آن «خدا» با ما چه خواهد کرد؟ من روزی را میبینم که پیشتازترین ِ دانشمندان زانو زدهاند و به درگاه والاترین و واپسین آفرینش بشری، برای آمرزش و رحمت دعا میکنند، و دروغ چرا، یک جورهایی قند توی دلم آب میشود.
زنده باد زندگی!