[Ouroboros]

پسرم چند روزی میشود که از مرز 9 سالگی گذشته بازی با پسر در این سن بیشتر غرورش را جریحه دار میکند(حرفش را هم که میزنم ناراحت میشود) برای خودش هم عذاب آور است این ترس حتی چند جلسه ای را عمومی برایش درنظر گرفتیم تا با دیدن شنای بقیه ی بچه ها ترسش کمتر شود ولی نشد.. قابل قیاس نیستند هیچ گاه خواهران و برادرانی که در یک محیط بزرگ میشوند و این دو بچه برخلاف یکدیگر یکی عاشق هیجان و دیگری دقیقا نقطه ی مخالف او براستی که بزرگ کردن بچه یکی از سختترین کارهاست

دلیل آنرا هنوز بدرستی نمی‌دانند اما من گمان می‌کنم مثل اغلب فوبیاها ریشه در تجربه‌ای هیجان‌آمیخته و ترس‌آلود در دوران کودکی دارد که توضیح ملنی کلین برای چگونگی شکل‌گیری فوبیاست. بچه‌ای که به سمت پنجره می‌دود و با فریاد مادر روبرو می‌شود از ارتفاع خواهد ترسید، یا یک روز کنار دریا هستید و فرزندتان به سمت آب می‌دود و شما با ترس و نگرانی نام او را فریاد می‌زنید و از این کار بازش می‌دارید .. واقعه می‌تواند آنقدر جزئی و کوچک باشد که خیلی زود از یاد والدین برود اما در ناخودآگاه بچه تثبیت و در ابعادی چند برابری تشدید خواهد شد. من پیشنهاد می‌کنم با یک روانکاو مشورت بکنید، آنها در رفع فوبیا بسیار موفق عمل می‌کنند(نه روانشناس یا روان‌پزشک، روانکاو. اینها با هم متفاوت هستند).

[URL="http://en.wikipedia.org/wiki/Aquaphobia"]Aquaphobia - WiKi


[/URL]