[Ouroboros]

خوب منهم همین را گفتم.گفتم متجاوزان تنها مردان نیستند و اینکه زنان نسبت به تجاوز خود را آماده و شاید تجهیز(!) میکنند توهینی به جامعه ی مردان نیست.اینکه مردان هم مورد تجاوز قرار میگیرند را هم کسی منکر نیست.خوب مردان هم باید نسبت به این مسئله هوشیار باشند.....
من نمیفهمم شما در پی انکار چه چیزی هستید.
شاید سعی میکنید با این مقابله مانع امتیاز دهی به زنان شوید.اما خودتان در ان داستان روایت شده دیدید که فقدان یک حمایت اجتماعی و شاید دولتی چه بر سر زندگی یک زن آورد.اینکه این دست زنان و مردان و اتفاقات در اقلیت هستند باعث نمیشود که نسبت به وجود چنین فجایعی بی اعتنا بود و تدبیری برای از بین بردنش نیاندیشید.
اگر هم به دنبال این هستید که بگویید تجاوز وجودی خارجی ندارد و مردان هرگز مرتکب چنین عمل سخیفی نمی شوند که باید به امارها رجوع کرد.

من نمی‌دانم آیا خودتان متوجه تناقض‌گویی‌ها هستید یا نه؟ مردان باید بیشتر هوشیار باشند، زنان اما باید از برنامه‌های دولتی و حمایت اجتماعی بهره بگیرند!
هدف من آنست که دریابم و نشان بدهم که قواعد این بازی چیست: گزینش ایدئولوژیک و دستچین کردن حقایق و سپس بزرگنمایی و مبالغه در ابعاد، شدت و چگونگی رخ دادن آنها با هدف اخذ امتیاز قانونی، تحقیر سکشوالیته‌ی مردان و در نهایت شرم دادن ایشان و نقد کردن این شرم با حمایت نابجا از چیزی که منافع عینی و عمومی آنها را به مخاطره می‌اندازد و ...

آیا شما اماری دارید که در برابر امارهای تجاوز مردان به زنان باشد و نشان دهد که مردان
در برابر زنان و به دست بیشتر مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند؟
از پسر های کوچک و نوجوان نگویید که مسلما حق با شماست و خطر تجاوز به این قشر از سنین چه دختر و پسر برابر و چه بسا برای پسران بیشتر میبینم.اما مردان بالغ چه؟آیا خطری که متوجه آنان است با زنان برابر است؟با چه استدلالی؟

جالب است که دو پست پیشتر از بی‌مورد بودن درصدها سخن می‌گفتید، اما اکنون که می‌دانید عددها به سودتان هستند طرفدارشان شده‌اید.
مسئله ابتدا «تعریف» تجاوز است، در بسیاری کشورها عدم دخول را تجاوز محسوب نمی‌کنند، در برخی دیگر تجاوز زن به مرد از طریق واژن را در آمارها و .. لحاظ نمی‌کنند و در شماری دیگر بخاطر شرمسار بودن قربانی هرگز بدست آوردن آمارهای حقیقی ممکن نیست. مسئله‌ی مهم پس از اینکه تجاوز جنسی زن به مرد را تعریف کردیم و به رسمیت شناختیم و از تحقیر و انکار وجود و ... قربانیان آن دست برداشتیم(کاری که فمینیستها استاد آن هستند، و مشکلی که هرگز زنان مورد تجاوز قرار گرفته با آن روبرو نمی‌شوند بجز در موارد استثنایی، اما برای مردان مورد تجاوز قرار گرفته روال است)، آنست که هرگونه مانور ایدئولوژیک بروی اینها را بازشناسی و بی‌آبرو بکنیم:

1. تجاوز یک مرد به یک زن، تجاوز همه‌ی مردها به همه‌ی زنها نیست، چون برخلاف ادعاهای فمینیستی چیزی بنام فرهنگ تجاوز وجود ندارد.
2. درصد بالاتری از قربانیان را تشکیل دادن، به معنای همه‌ی قربانیان بودن نیست ، چون مردان نیز قربانی تجاوز می‌شوند.
3. درصد بالاتری از مجریان را تشکیل دادن، به معنای مجری بودن تمام مردان نیست، زیرا در تناسب با کل جمعیت مردان، درصد میکروسکوپی از آنها مرتکب تجاوز می‌شوند.
4. درصد بالاتری از قربانیان را تشکیل دادن، به معنای نیاز بیشتر به توجه قانون، دولت، جامعه و ... نیست. زیرا «اقلیت» قربانیان تجاوز که مردان باشند، شرایط به مراتب درجات بدتری را متحمل می‌شوند و نیاز ضروری‌تری به این کمکهای احتمالی دارند.

چه چیز را اثبات کنم؟
مردانی میتوانند به راحتی زن مورد نظر را مورد آزار جنسی قرار دهند آیا مهلکه نیست؟
یعنی شما یک مرد و زن را در شرایط مشابه که یک نفر بخواهد به آنان تجاوز کند برابر میدانید؟
یعنی هر دو به یک میزان شانس و توانایی گریختن از آن شرایط را دارند!!؟
احکام جزایی ایران هم تنها به درد آقازاده های خودشان میخورد و حکمی دو سر سوخت است و هیچ کمکی به جامعه نمیکند

اینرا اثبات بکنید که مردانی می‌توانند به راحتی زن را مورد آزار جنسی قرار بدهند، تجاوز جنسی در همین احکام بدرد نخور ایران در میان بدترین جرایم و هم‌سطح قتل نفس است، اینکه آیا جواب می‌دهد یا نه اینجا مطرح نیست، شما ادعا کرده‌اید که تجاوز کردن برای مردان آسان است چون «زور جسمانی بیشتری دارند»، توقع هم دارید ما به شما نخندیم.

خوب سوال بیجایی نیست؟از کجا بدانم این مرد یکی از آن دهم درصد نیست؟چنانکه شما هم نمیتوانید به زنانی که هر کدامشان ممکن است آن زنی باشند که از کوچکترین فرصت علیه شما سو استفاده کند؟
همان یک دهم در صد میتوانند دهها زن را بیچاره کنند ولی یک زن فرصت طلب با تمامی امتیازات خود خیلی زیرک باشد تنها میتواند یک مرد را مورد سوءاستفاده ی خود قرار دهد.
چنانکه دیدیم در همان داستان روایت شده یک مرد به راحتی توانست یک زن و تمام کس و کارش را بدبخت کند هیچ یک زن دیگر را هم گرفت و حالا معلوم نیست که چه گند وکثافاتی باز از خود به جای بگذارد.....

از آنجاکه پیشفرض بر بی‌گناهی‌ست تا زمان اثبات غیر از آن؟ از آنجاکه تا دلیلی برای شک وجود نداشته باشد، رنج بردن از آن نشانه‌ی بیماری روانی‌ست؟ از آنجاکه مجازات، شریک جرم دانستن، تحقیر، محدود کردن و یا مورد سوءظن قرار دادن ۹۹۹ نفر بی‌گناه به‌خاطر جرمی که یک نفر مرتکب شده حد نهایت تبعیض‌، مردستیزی و سکسیسم است؟

بله.همه میدانند که راحت ترین راه برای پاسخ دادن و خسته کردن طرف استفاده از شکلک است

من باور نمی‌کنم که اینجا دارم با شما درباره‌ی این بحث می‌کنم که آیا همه‌ی مردان را باید همچون متجاوزان جنسی تلقی کرد یا نه، و شما‌ آنقدر بداخلاق هستید که مرا بخاطر تن زدن از ادامه‌ی چنان بحثی و ابراز شگفتی از بابت بیان چنین حرفی سرزنش می‌کنید. اجازه بدهید داوری بر مبحث «از کجا می‌توان فهمید همه‌ی مردان متجاوز نیستند» را به دوستان خواننده وابگذاریم.