[Ouroboros]

..یه ضرب المثل قدیمی میگه هر که بامش بیش برفش بیشتر. مسئولیت بیشتر برابر هست با مشکلات بیشتر..

آفرین همینست، مرد اختیار بیشتر، مسئولیت بیشتر، و مشکلات بیشتری داشته. فمینیسم و تز مردسالاری تنها بخش اول را می‌بینند و به شدت آنرا بزرگنمایی می‌کنند ، بخش دوم را با ادعاهای مضحکی همچون «زن هم مسئولیت داشته» یا «مردان خودشان انتخاب کرده بودند» تحریف می‌کنند و بخش سوم را به کلی منکر می‌شوند. ما می‌گوییم این چیزی بجز باژگونه کردن حقیقت و برپا داشتن چیزی که هرگز وجود نداشته نیست، در سنت مردان را با شدتی حداقل مشابه، و در بسیاری موارد به مراتب بیشتر در قالبهای از پیش آماده برای بقای جامعه‌ای شدیدا وابسته به باقی ماندن آنها در این قالبها «جا می‌داده‌اند».

تو ایران یه زن و مرد در سطح برابر شرایط برای مرد بهتر هست. یه دختر زشت از یه خانواده فقیر رو در نظر بگیر. و یه پسر زشت از یک خانواده فقیر. هر دوتاشون هم مثلا در رشته مکانیک تحصیل کردن. در ازدواج زن زشت شانسش برای انتخاب شدن بسیار کمتر از مرد زشت هست. خانواده پولدار هم که نداره کسی به خاطر پولش بیاد بگیرتش. برای کار پیدا کردن. اکثر شرکتهای خصوصی مهندس زن برای کار اجرایی لازم ندارن. و هیچکدوم از استحدامهای دولتی در رشته مکانیک زنی رو استخدام نمیکنن. در نتیجه شانس شغل مناسب رشته تحصیلی مرده به زنه ده به یک هست. همین دوتا موضوع کفایت میکنه برای فهمیدن وضعیت بهتر کدوم یکیشون.

این روش خوبی برای بحث کردن نیست،
در یک جامعه‌ی سنتی همه‌ی زنان شانس ازدواج دارند، چون هایپرگمی آنها به حال خود رها نشده و همه‌ی مردان دیده می‌شوند:

[ATTACH=CONFIG]1967[/ATTACH]

در جامعه‌ی مدرن اما که نیمی از مردان بطور خودانگیخته نامرئی شده‌اند، بله، زنان زشت، چاق یا بطور خاصی کریه‌المنظر مطلقا نادیده گرفته خواهند شد، زیرا هرگز حاضر نیستند با کسی «هم‌سطح» خودشان بروند. پس این از عوارض رها کردن نقوش سنتی زن و مرد و جایگزینی آن با مدل کنونی‌ست نه نظم طبیعی جوامع بشری. چنانکه در نمودار بالا هم آمده، بخش بسیار بزرگتری از مردان نادیده گرفته می‌شوند، هایپرگمی زن اما معطوف به زشت و زیبایی مرد نیست و مربوط است به آنچه مرد می‌تواند به عنوان منابع/وجوه/امکانات در اختیار زن بگذارد، باقی امور ثانویه هستند. پس شانس یک زن زشت را، باید مقایسه بکنید با یک مرد فقیر، و زن زشت ِ فقیر همواره شانس بیشتری خواهد داشت از مرد زشت ِ فقیر. پس از اینهم، شما باز به نحو عجیبی تصور کرده‌اید که کار کردن بیرون از خانه نوعی «مزیت» است نه «مسئولیت»، و معاف بودن خودکار زن از آن یک «کهتری»، و ضمنا فراموش کرده‌اید که برخی عوارضی که جامعه‌ی کنونی ایران از آنها رنج می‌برد بدلیل حضور آن در مرحله‌ی گذار است، چنانکه جامعه مدرن شده، اما دولت و برخی ساختارهای کم‌شمار دیگر سنتی مانده‌اند و این تضاد طبیعتا به پدید آمدن مشکلاتی خواهد انجامید که باز طبیعتا بیشتر قربانیان آن زنان خواهند بود، زیرا این زنان هستند که قرارداد سنتی خود را یکطرفه پاره کرده‌اند و می‌خواهند نرمها را دگرگون بکنند(دستشان هم درد نکند، ما هم باید با آنها همراه بشویم).