[Ouroboros]

تفاوت‌های ظریفی اینجا هست. تابوشکنی برخلاف آنهایی که شما از مشکلات مردان مثال زدید صرفا از نیاز شخصی نشات نمیگیرد و معمولا یک حرکت عام‌المنفعه (شرمنده مهربد جان!) است. همچنین انصافا باید پذیرفت حصارهایی که دور زنان کشیده شده بسیار تنگ‌تر از مشابه مردانه‌اش است.مثلا مردی که با چندین زن بخوابد یک قهرمان است ولی اگر مردم بفهمند دختری با معشوقش هم‌آغوشی کرده‌ است یک «لکه ننگ» ، یک مفسده، یک جنده و... شناخته خواهد شد.وحشتناکتر اینکه اگر به او تجاوز هم شود ، باز هم نگاه جامعه به او بسیار شرم‌اور است.نمونه‌های اینچنینی برای زنان زیاد هستند.این را باید پذیرفت.

بله متفاوت است: در بدتر بودن شرایط مردان.

کسی منکر وجود اینها نشده، قیاسی که شما می‌کنید نامربوط است. مثلا سیگار کشیدن مردان را با سیگار کشیدن زنان مقایسه می‌کنید و اینکه موردی برای سیگار کشیدن مردان وجود ندارد را نوعی کهتری بخصوص و خودویژه برای زنان می‌انگارید. این همان خبطی‌ست که نخستین بار فمینیستها مرتکب شدند و به این توهم رسیدند که مرد بطور سنتی برتر از زن بوده. آنچه مردانه تلقی می‌شود و در انحصار مردان است برای زنان ناپسند، و آنچه زنانه انگاشته می‌شود و مطلقا متعلق به زنان برای مردان ناپسند شمره می‌شود. سیگار کشیدن زن را باید با آرایش کردن مرد بسنجید. تحقیر لاشی‌گری زن را باید با کونی بودن مرد مقایسه بکنید، تحقیر زن شاغل را با تحقیر مرد خانه‌دار همنسجی بکنید، دیه‌ی کمتر زن را بگذارید کنار وظیفه‌ی جهاد، ارث بیشتر را بگذارید بقل ختنه و ...

ما باید «نه»ی زن به فرهنگ/نقش سنتی خود را با «نه»ی مرد به همانهای خود مقایسه بکنیم و سپس نتیجه بگیریم که آیا به راستی فضای سنتی برای حرکت مردان گل ِ گشادتر است یا ما فقط بخشی از مشکل را پیشتر دیده‌ بودیم.