[Ouroboros]

خب در راستای این تاپیک یک پست هم من بزنم که دینم رو به جنسیتم ادا کرده باشم:))
آیا به ذهنتون رسیده که چطور میشه به مردان تجاوز کرد؟
خب ظاهرا سه روش کشف شده در صورت رسیدن اخبار جدید این روش ها هم آپدیت میشند:))
1-تجاوز زن بالغ به پسر نابالغ.نمونه:شما یک معلم هستید و یک پسر حسابی چشمتون رو میگیره،پسر بخت برگشته رو به یک بهانه نگه میدارید و بعد به عنوان یک ویبریتور ازش استفاده میکنید:))البته بسته به سن پسر ممکنه مجبور باشید فقط به انگشت راضی بشید:))
2-تجاوز به مرد به روش مردانه!:در این مورد با مرد لجبازی مواجه هستیم که حاضر نیست در مکان و زمانی که شما میخواید باهاتون سکس کنه،برای ادب کردن این مرد نالایق اون روپس از یک روز خسته کننده و یا به کمک الکل معجزه گر! رام میکنید:))بعد با انگشت به حسابش میرسید یا اینکه فرایند لیسیدن رو بهش آموزش میدید:))
البته در این مورد برای ادب کردن میشه از دیلدو هم استفاده کرد:))
3-تجاوز به روش کاملا زنانه:در این مورد اگر مرد به اندازه کافی در شماره 2 تحریک شده بود و راست کرده بود میتونید ازش به عنوان دیلدوی زنده برای لذت شخصی!استفاده کنید:))


نکته علمی: برای راست کردن در مردان یا انزال (در زنان)لزوما رضایت ملاک نیست(هرچند خوشی روانی رو بسیار کمتر میکنه و گاهی هم دقیقا میتونه آزاردهنده باشه)

سپاس از بابت این پیک. اغلب اشخاص نادان، هنگاهی که با آنها از تجاوز جنسی زن به مرد سخن می‌گویید همین پیشفرض «راست شدن» قضیب را پیش می‌کشند و ادعا می‌کنند «اگر واقعا نمی‌خواست کیرش هم بلند نمی‌شد». به این می‌ماند که من بگویم زن مورد تجاوز قرار گرفته اگر به هنگام سکس مهبلش خیس شد و لذت برد این دیگر تجاوز نیست!

یک نوع دیگری از سکس اجباری منحصرا برای مردان هم هست: وایگرا. وقتی یک مرد به دلایل روانی تحریک‌پذیر نیست، دارویی شیمیایی برای دور زدن این نارضایتی و بی‌میلی درست کرده‌اند که چیزی بجز تجاوز غیررسمی نیست. اگر یک مرد قادر به تحریک شدن نیست یا از مشکلی جسمی رنج می‌برد و بجای دور زدن آن با کامپند شیمایی باید به یافتن بیماری نفهته و برطرف کردن آن اقدام ورزید، یا مسئله روانشناختی‌ست(شما را زیبا نمی‌یابد، از بدنتان خسته شده، میل و علاقه‌ای به سکس ندارد و ....). در هر دو صورت هیچ مردی نباید بدلیل اثبات «مردبودن» خود هیچ کاری، از جمله مصرف وایگرا را انجام بدهد و تنها زمانی به سکس بپردازد، که از نظر جسمی و روانی یکسره مایل به انجام آنست، نه در رودربایستی با چشمداشتهای اجتماعی.

پ.ن: من در آینده بیشتر در اینباره خواهم نوشت.