[Mehrbod]

نه سام عزیز.
تقصیر و گناه و شر هر چیزی میتوانند باشند.
مسئله این است که قربانی کردن را نباید تنها به مراسمی آئینی تعریف کرد.چرا که قربانی کردن با اهداف مختلف صورت میگیرد و همگی از موضع قدرت اند که انجام میشوند.
این قربانی میتواند از آن جهت قربانی شود که برای عبرت دیگران منظور شود .از این قبیل مثال ها زیاد در تاریخ میتوان یافت

خب ایرانبانو، اگر کسی برای "پند گرفتن" دیگران یک جانوری چیزی را قربانی کرد، دینداری دروغین است
که دینداری را می‌گستراند، مانند مسلمانی که خودش به مسلمانی نمی‌باورد، ولی دیگران را به اسلام می‌فراخواند.

هر جور مینگریم هیچ راهی نداره آیین قربانی کردن را بیرون از دامنه‌ی دین ببینیم! تنها فرنودِ "قربانی کردن" از دین و آیین دینی میاید و بس!