داریوش لطفا توضیح بدهید درباره‌ی این 1. e3
درود...
حرکتِ اولِ خودم با راسل را می‌گوئید گرامی؟ من هنوز از دیشب سردرد دارم؛ بیش از دو بازی پشتِ سر هم واقعا مغزم را به سوی نابودی میکشاند! دیشب 4 بازی داشتم و یک باختِ بسیار بد!
Dariush نوشته: درود...
حرکتِ اولِ خودم با راسل را می‌گوئید گرامی؟ من هنوز از دیشب سردرد دارم؛ بیش از دو بازی پشتِ سر هم واقعا مغزم را به سوی نابودی میکشاند! دیشب 4 بازی داشتم و یک باختِ بسیار بد!
گشایش مورد علاقه‌ی شما در تمام بازی‌های ما با سفید بوده، اینجا در مقابل راسل هم از آن استفاده کردید. گشایش بسیار کند و ملال‌آور و بدردنخوری‌ست، اما من دیدم شما آنرا با موفقیت نسبتا بالایی مورد بهره‌برداری قرار می‌دهید گفتم شاید به مطالعه‌ی گسترده و دقیق آن پرداخته‌اید و چیزی در آن یافته‌اید که ما از آن بی‌خبریم.
بله! البته این کمی هم مربوط به شخصیتِ من هم هست ولی این نوع بازی مشخصا برای کسانی‌ست که می‌خواهند یک حصار بسیار محکم برای خود بسازند و بازی را خیلی آرام پیش برده تا آنجا که حریف در اثر کلافگی و داشتنِ حرکت‌های فراوان به اشتباه بیافتد(معمولا می‌افتد!). یعنی بازی‌ها را ببینید، من حداقل واکنش را به بازی طرف مقابل نشان می‌دهم و راهِ خودم را می‌روم و حریف را در برابر حرکت‌های بالقوه‌ی فراوان قرار می‌دهم تا یکجا یک اشتباه بکند، ناگهان یورش آغاز می‌شود! همانطور که قبلا گفتم، به نظر من دانستنِ استراتژی‌های زیاد کمکی که نمی‌کند، برای کسی که واقعا حرفهای نیست (مثل ما) می‌تواند نتیجه‌ی کاملا عکس داشته باشد، به همین خاطر من سعی میکنم همان استراتژی‌های محدود خودم را تا آنجا که می‌توانم پرقدرت اجرا بکنم. من هنوز البته آنقدر حرفهای نشده‌ام که سبکِ خودم را داشته باشم، ولی بی‌شک اگر روزی سبکی پیدا بکنم، بی‌شک یکی از خصایص‌اش بازی آرام و خزنده خواهد بود.
Dariush نوشته: بفرمائید، وقتی به شما می گویم مرا اینقدر باد نکنید برای همین است! باختی که می‌توانست کاملا ساده نادیده گرفته شود، چنان افتضاحی شد که دو دست پیروزیِ مقتدرانه‌ی مرا کاملا بر باد داد! در این بازی عملا داشتم روی هوا و پشمی بازی می‌کردم! حالا کی دوباره بتوانم عظمتِ آن دو برد را تکرار بکنم، احتمالا با این شکستِ مفتضحانه، هرگز!
Ouroboros vs Anon. in jhkyK6aj : A00 Vant Kruijs Opening, General • lichess.org
من متوجه علت برتری آنچنانی امیر در پایان نمی‌شوم. دو رخ یعنی اینقدر نسبت به رخ و فیل برتری دارد؟! با توجه به اینکه ساختار سربازهای داریوش هم بهتر است.
Russell نوشته: من متوجه علت برتری آنچنانی امیر در پایان نمی‌شوم. دو رخ یعنی اینقدر نسبت به رخ و فیل برتری دارد؟! با توجه به اینکه ساختار سربازهای داریوش هم بهتر است.
؟!
بگذار امیر خودش بگوید چرا بازی تقریبا 70 به 30 است. استاتیک بازی کردن و چسبیدن به تاتکیک‌های محدود همین است؛ شما با از دست دادنِ یک مهره هم می‌توانید کاملا بازی را از دست بدهید. من اگرچه صفحه‌ی خودم را با قدرت می‌چینم، اما واقعا هنوز نمی‌توانم اشتباهاتِ خودم را به درستی هندل بکنم و این دلیلی‌ست برای آنکه خود را یک آماتور رو به پیشرفت بنامم...
Russell نوشته: من متوجه علت برتری آنچنانی امیر در پایان نمی‌شوم. دو رخ یعنی اینقدر نسبت به رخ و فیل برتری دارد؟! با توجه به اینکه ساختار سربازهای داریوش هم بهتر است.
برتری که فقط در متریال نیست، داریوش دو اشتباه پی‌درپی کرد اولی 34.hxg3 و دومی بلافاصله بعد از آن Kf1، پوزیشن او از هم پاشید و اگر بازی می‌کردیم این موقعیت اجتناب‌ناپذیر می‌شد: 38. Kxg3... Rxe2 که هم برتری پوزیشن را بسیار به سود من سنگین‌تر می‌کرد و هم پوزیشن او را برهم می‌زد، دو قلعه در پایان‌بازی مثل یک وزیر است تقریبا! ضمن اینکه توجه سربازهای خانه‌ی d و e او قادر به پیشروی نیستند مگر از طریق فداکاری.
برای بردن این داریوش نیاز به هم‌فکری داریم، من آنچه تاکنون دریافته‌ام را اینجا می‌گذارم:
او بازیکن تاکتیکی بسیار قدرتمندی‌ست و همیشه سه/چهار حرکت جلوتر را در نظر دارد، اما فقط سه چهار حرکت! او همه‌ی حواس خود را به طراحی استادنه‌ی تله‌های کم‌زحمت و پربازده می‌دهد و ذره‌ای خود را با نقشه‌های زیرکانه و بلندمدت درگیر نمی‌کند. در حقیقت، بازی او ذره‌ای ظرافت ندارد، یک زد و خورد اینجا، یک درگیری آنجا... همه‌ی هدفش برنده شدن نبرد در دست است.
بازیکنان «نقشه‌ریز» معمولاً در برابر بازیکنان «تند و تیز» بد بازی می‌کنند، دلیل اینکه راسل در برابر او نتایج بسیار بهتری می‌گیرد این است که راسل سبک مشابهی دارد، فقط در آن ضعیف‌تر است.
بهترین توصیفی که برای سبک بازی او به ذهنم می‌رسد، «شطرنج دهاتی»ست! بی‌شوخی، همینطور به یک سوراخ آنقدر فشار بیاورید تا باز بشود! پیرمردهای پارک دانشجو نیز همینطور بازی می‌کنند! ذره‌ای ظرافت در سرتاسر بازی او نخواهید یافت. فقط بسیار خلاق است. تصور بکنید که نبرد میان لژیون‌های اصیل و منظم رومی گیر بند ِ قداره‌کشان گل افتاده‌اند و ده به یک محاصره شده‌اند! :e058:
از این عقده‌پراکنی‌ها که بگذریم، من فکر میکنم این یک نبرد بسیار جالب است: روش که او با آن خوب شده زمان بسیار زیادی می‌برد اما کارآمدتر است، روشی که من با آن خوب شده‌ام زمان کوتاه‌تری لازم دارد اما در برابر چالش متقابل او پاسخ نمی‌دهد.
