دفترچه

MEHDI نوشته: متوجه نمی شوم استعداد خوبی دارند نه هوش بالایی به چه معناست.
نمی دانم چه چیزی موجب شده اینگونه فکر کنید. در شطرنج مسلما نیاز به خلاقیت است. شطرنج به شما فرصت می دهد تا ایده های بسیار متنوعی را بیازمایید و به اجرا بگذارید. نمی دانم چه چیزی در ماهیت شطرنج می تواند موجب از دست رفتن خلاقیت کودک شود.

شطرنج از قواعد و قانونهای خودش پیروی می کند،همینطورست؟
وقتی فردی این قواعد را به خوبی به خاطر بسپارد استعداد خوبی دارد و مثلا می آموزد یک مهره چه حرکاتی می تواند انجام دهد
ولی کسی که هوش بالایی داشته باشد از این بازی، بازی جدیدی خلق می کند(مثلا بازی همزمان سه شطرنج باز در یک صفحه ی بازی)
چنین نیست؟

mosafer نوشته: شطرنج از قواعد و قانونهای خودش پیروی می کند،همینطورست؟وقتی فردی این قواعد را به خوبی به خاطر بسپارد استعداد خوبی دارد و مثلا می آموزد یک مهره چه حرکاتی می تواند انجام دهدولی کسی که هوش بالایی داشته باشد از این بازی، بازی جدیدی خلق می کند(مثلا بازی همزمان سه شطرنج باز در یک صفحه ی بازی)چنین نیست؟

شطرنج پیچیده تر از آن است که بتواند آن را فرموله کرد.می دانید که سال هاست ابرکامپیوترها وارد عرصه شطرنج شده اند ولی آن ها هنوز نتوانسته اند با محاسبه تعداد وضعیت های ممکنه در شطرنج بفهمند که در شطرنج با بهترین بازی از سوی دو طرف چه نتیجه ای کسب می شود در حالیکه بازی مثل چکرز را کامپیوتر همه تعداد حالات ممکن آن را محاسبه کرده.قوانین کلی در شطرنج زیاد داریم ولی میلیاردها میلیارد وضعیت هم در شطرنج می تواند ایجاد شود. کافی است یک پیاده را یک خانه به جلو ببرید و آن وقت ارزیابی وضعیت متفاوت می شود.البته مطالعه کتاب های شطرنج کمک زیادی به پیشرفت یک بازیکن می کند چرا که در شطرنج وضعیت های نمونه ای زیاد داریم. برای وضعیت های نمونه ای نسخه های کلی می پیچیدیم. مثلا در آخر بازی شاه باید تبدیل به مهره فعالی شود. یا در شروع و وسط بازی باید سعی کرد مرکز را گرفت ولی این ها قواعد کلی هستند. چگونه مرکز را بگیریم؟ چگونه و چه زمانی دقیقا وقتش است که شاه مهره فعالی شود؟ درک این ها نیازمند محاسبه حرکات برنامه ریزی درست و درنظر گرفتن نقشه های طرف مقابل است و کار پیچیده ای است. درک اینکه در چه وضعیتی، رعایت چه استراتژی و قوانینی بر سایر قوانین اولویت دارد کار ساده ای نیست و همین موضوع است که تفاوت بین بازیکنان را مشخص می کند. اگر شطرنج فاقد خلاقیت بود، با این حجم از بازی هایی که سالانه برگزار می شود، خیلی زودتر از این ها جذابیت خودش را از دست داده بود و کسل کننده می شد چرا که رازهایش کشف می شد. در هروضعیتی فقط لازم بود از نقشه خاصی پیروی شود و به نتیجه می رسیدید.در شطرنج، اگر قوانین کلی مثل حرکت مهره ها را کنار بگذاریم، هیچ قاعده ای بدون استثناء نیست. آنقدر ریزه کاری و نکات ظریف وجود دارد که از حساب خارج است.

MEHDI نوشته: شطرنج پیچیده تر از آن است که بتواند آن را فرموله کرد.می دانید که سال هاست ابرکامپیوترها وارد عرصه شطرنج شده اند ولی آن ها هنوز نتوانسته اند با محاسبه تعداد وضعیت های ممکنه در شطرنج بفهمند که در شطرنج با بهترین بازی از سوی دو طرف چه نتیجه ای کسب می شود در حالیکه بازی مثل چکرز را کامپیوتر همه تعداد حالات ممکن آن را محاسبه کرده.قوانین کلی در شطرنج زیاد داریم ولی میلیاردها میلیارد وضعیت هم در شطرنج می تواند ایجاد شود. کافی است یک پیاده را یک خانه به جلو ببرید و آن وقت ارزیابی وضعیت متفاوت می شود.البته مطالعه کتاب های شطرنج کمک زیادی به پیشرفت یک بازیکن می کند چرا که در شطرنج وضعیت های نمونه ای زیاد داریم. برای وضعیت های نمونه ای نسخه های کلی می پیچیدیم. مثلا در آخر بازی شاه باید تبدیل به مهره فعالی شود. یا در شروع و وسط بازی باید سعی کرد مرکز را گرفت ولی این ها قواعد کلی هستند. چگونه مرکز را بگیریم؟ چگونه و چه زمانی دقیقا وقتش است که شاه مهره فعالی شود؟ درک این ها نیازمند محاسبه حرکات برنامه ریزی درست و درنظر گرفتن نقشه های طرف مقابل است و کار پیچیده ای است. درک اینکه در چه وضعیتی، رعایت چه استراتژی و قوانینی بر سایر قوانین اولویت دارد کار ساده ای نیست و همین موضوع است که تفاوت بین بازیکنان را مشخص می کند. اگر شطرنج فاقد خلاقیت بود، با این حجم از بازی هایی که سالانه برگزار می شود، خیلی زودتر از این ها جذابیت خودش را از دست داده بود و کسل کننده می شد چرا که رازهایش کشف می شد. در هروضعیتی فقط لازم بود از نقشه خاصی پیروی شود و به نتیجه می رسیدید.در شطرنج، اگر قوانین کلی مثل حرکت مهره ها را کنار بگذاریم، هیچ قاعده ای بدون استثناء نیست. آنقدر ریزه کاری و نکات ظریف وجود دارد که از حساب خارج است.

و اینکه هر کس از این رشته چیزی می داند حرفش با دیگری متفاوت ست.:e108:

MEHDI نوشته: شطرنج پیچیده تر از آن است که بتواند آن را فرموله کرد.می دانید که سال هاست ابرکامپیوترها وارد عرصه شطرنج شده اند ولی آن ها هنوز نتوانسته اند با محاسبه تعداد وضعیت های ممکنه در شطرنج بفهمند ...

«مَر شانون» برآوردی است از شُمار آمایش‌هایِ شایندِ بازی‌ها در شترنگ که 10[sup]43[/sup] میباشد.

همینجور برآورده شده شُمار ریزگان گیتی 10[sup]100[/sup] باشد! (:

پارسیگر

Mehrbod نوشته: «مَر شانون» برآوردی است از شُمار آمایش‌هایِ شایندِ بازی‌ها در شترنگ که 10[SUP]43[/SUP] میباشد.

همینجور برآورده شده شُمار ریزگان گیتی 10[SUP]100[/SUP] باشد! (:

پارسیگر

این پیک شما شبیه درسهایی ست که باید به زبان محاوره ای برمی گرداندیم و به قول دوستان، پدرمان در می آمد تا معنایش را می فهمیدیم

mosafer نوشته: و اینکه هر کس از این رشته چیزی می داند حرفش با دیگری متفاوت ست.:e108:

بستگی دارد در رابطه با چه حوزه ای از شطرنج اظهار نظر می کنند.اگر در مورد خود بازی صحبت می کنیم، زیبایی و غنی بودن شطرنج به این است که بازیکنان سبک های مختلفی دارند. هر کسی از زوایاهای مختلفی که می تواند ناشی از شخصیتش باشد، به بازی نگاه می کند و سبک خاص خودش را دارد. البته افرادی که سبک منحصربفرد خود را ابداع کنند و موفق باشند بسیار اندک هستند. مثلا کاسپارف بازیکن تاکتیکی حمله ای بوده که حریف را قلع و قمع می کرده ولی رقیب دیرینه اش کارپف یک بازیکن محتاط و پوزیسیونی بوده که آرام آرام با یک بازی باحوصله به مرور برتری اش را به حریف دیکته می کرده است. برخورد چنین سبک های متضاد و متفاوتی است که مسابقات به یادماندنی را در تاریخ شطرنج ثبت کرده و باعث جذابیت شطرنج می شود. چرا که نبرد دو فلسفه، دو اندیشه متفاوت همیشه جذاب بوده است. اینکه چطور سبک های مختلف در طول تاریخ تکامل پیدا کرده اند و اینکه می بینیم قهرمانان بزرگ چطور از گذشتگان خود الهام گرفته اند و اندیشه های خود را وارد بازی کرده اند و سبک کامل تری را به نمایش گذاشته اند بسیار جالب است. مثلا مصاحبه زیر با ولادیمیر کرامنیک قهرمان سابق جهان، در رابطه با قهرمان گذشته جهان خواندنی است.Kramnik Interviews --Kramnik Interview: From Steinitz to Kasparov

mosafer نوشته: این پیک شما شبیه درسهایی ست که باید به زبان محاوره ای برمی گرداندیم و به قول دوستان، پدرمان در می آمد تا معنایش را می فهمیدیم

پس از مغزتان کار میکشد, شترنگ اتان هم بیگمان بهتر میشود! (;

MEHDI نوشته: بستگی دارد در رابطه با چه حوزه ای از شطرنج اظهار نظر می کنند.اگر در مورد خود بازی صحبت می کنیم، زیبایی و غنی بودن شطرنج به این است که بازیکنان سبک های مختلفی دارند. هر کسی از زوایاهای مختلفی که می تواند ناشی از شخصیتش باشد، به بازی نگاه می کند و سبک خاص خودش را دارد. البته افرادی که سبک منحصربفرد خود را ابداع کنند و موفق باشند بسیار اندک هستند. مثلا کاسپارف بازیکن تاکتیکی حمله ای بوده که حریف را قلع و قمع می کرده ولی رقیب دیرینه اش کارپف یک بازیکن محتاط و پوزیسیونی بوده که آرام آرام با یک بازی باحوصله به مرور برتری اش را به حریف دیکته می کرده است. برخورد چنین سبک های متضاد و متفاوتی است که مسابقات به یادماندنی را در تاریخ شطرنج ثبت کرده و باعث جذابیت شطرنج می شود. چرا که نبرد دو فلسفه، دو اندیشه متفاوت همیشه جذاب بوده است. اینکه چطور سبک های مختلف در طول تاریخ تکامل پیدا کرده اند و اینکه می بینیم قهرمانان بزرگ چطور از گذشتگان خود الهام گرفته اند و اندیشه های خود را وارد بازی کرده اند و سبک کامل تری را به نمایش گذاشته اند بسیار جالب است. مثلا خواندن مصاحبه زیر با ولادیمیر کرامنیک قهرمان سابق جهان، در رابطه با قهرمان گذشته جهان خواندنی است.Kramnik Interviews --Kramnik Interview: From Steinitz to Kasparov

سپاس جناب مهدی از پاسخهای کاملتان.:e303:

گویا قهرمانان شطرنج اکثرا مربی نداشتند

mosafer نوشته: سپاس جناب مهدی از پاسخهای کاملتان.:e303:

گویا قهرمانان شطرنج اکثرا مربی نداشتند

شاید به استثنای قهرمانان بسیار دور شطرنج، همه شان مربی داشتند و در دوران کودکی و جوانی به طور روشمند آموزش می دیدند و پیشرفت شان زیر نظر مربی بوده است. بخصوص در شوروی که مدارس شطرنج به طور جدی کار آموزش را دنبال می کردند. مثلا کاسپارف و کارپف هردو حاصل مدرسه باتوینیک که خود قهرمان سابق جهان بوده، هستند.

MEHDI نوشته: شاید به استثنای قهرمانان بسیار دور شطرنج، همه شان مربی داشتند و در دوران کودکی و جوانی به طور روشمند آموزش می دیدند و پیشرفت شان زیر نظر مربی بوده است. بخصوص در شوروی که مدارس شطرنج به طور جدی کار آموزش را دنبال می کردند. مثلا کاسپارف و کارپف هردو حاصل مدرسه باتوینیک که خود قهرمان سابق جهان بوده، هستند.

من تمام تلاشم را می کنم که وقتشان را در زمینه ای هزینه کنند که برایشان مفید باشد
امیدوارم پشیمان نشوم و نشوند.

+

سپاس