05-26-2013, 11:54 PM
Dariush نوشته: درود.
من از میانِ تنباکوها تنها به سیگار علاقه داشتم(اگر بشود اسمش را علاقه گذاشت) و از قلیان و پیپ بیزار بودهام. پیپ را چند بار سعی کردم دریابم، اما هرگز به من خوشی نداد.گویی اگزوزِ ماشین را کردهام در دهانم!
اما حقیقتا شما چگونه روزی دو پاکت سیگار میکشیدید؟ من در اوجِ دوران سیگاری بودنِ خود بیش از 15 نخ در روز نمیکشیدم و به طور معمول هم 5 نخ در روز میکشیدم. با این همه چنین بلایی بر سرم آورد.سیگاریترین سیگاریای که من میشناسم روزی یک پاکت سیگار میکشد (و در کمالِ شگفتی بیش از نود سال عمر کرده و همچنان سالم و پرتوان است! )
راست است که ضرر پیپ از سیگار به مراتب بیشتر است؟
درود داریوش گرامی
من در اوج اعتیادم روزی چهل و چند نخ سیگار میکشیدم، البته لایت. اواخر دیگر به سختی میتوانستم نفس بکشم. وقتی آنرا ترک کردم گویی جان دوباره یافته باشم، اما لامصب دخانیات چیزیست که حقیقتا ترک آن ناممکن است، حتی کسی که سی سال است لب به سیگار نزده هنوز با هوسهای گاهبهگاه دست و پنجه نرم میکند و در درون خود تا ابد سیگاری باقی میماند، و تنها یک نخ فاصله دارد با دوباره مبتلی شدن. این دام به نحوی طراحی شده که یک بار پا گذاشتن در آن، بیرون آمدن را غیرممکن میکند.
پیپ یکسری مزایا دارد، همینکه خیلی کمتر به سراغ آن میروید، تنباکوی آن اگر از این «خوشبو» شدهها نباشد هیچ مخلوط ناشناختهای ندارد، و اینکه کلا چاقیدن و لذت بردن از آن به نحویست که بالا بردن مصرف به اندازهی سیگار عملا ممکن نیست. اما از طرف دیگر به دلیل بالاتر بودن حرارت، منطقهای و متمرکز بودن دود مصرفی و از همه مهمتر بیشتر بودن میزان نیکوتین موجود در هر نوبت مصرفی، از برخی جهات خطرات آن بیشتر است. یکسری سیگاریها هم اصلا بلد نیستند پیپ بکشند و همچون دیوانگان دود آنرا به ریهها فرو میدهند، که احتمالا مرگبارتر از هر نوع دیگری مصرف باشد!
زنده باد زندگی!