البته نژادپرستی در اروپا وجود دارد، و بطور قطع دستکم چند بار قربانی آن خواهید شد. بشر سفیدپوست اروپایی قرنهاست که دچار مریضی برتر دیدن خود از باقی دنیا بوده‌ و به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها درمان شدنی باشد. هرچند دوران نژادپرستی خشن و زمختی که در آن سوژه به شدیدترین شکل ممکن مورد تهاجم مستقیم قرار می‌گیرد سپری شده، نژادپرستی امروز چیزی به مراتب درجات ژرف‌تر، خاص‌تر و غیرقابل لمس‌تر است. اسلاوی ژیژک خاطره‌ای جالب تعریف می‌کند که در برلین برایش اتفاق افتاده: در آنسوی خیابان دو نفر را می‌بینید که به موازات هم در عرض خیابان حرکت می‌کنند، هرگاه یکی قصد عبور دارد، دیگری جلوی او را سد می‌کند و اجازه‌ی آن‌را نمی‌دهد، این حرکت پابه‌پا برای چند دقیقه ادامه پیدا می‌کند، ژیژک می‌گوید برای لحظات اول گمان می‌کرده ایندو در حال انجام نوعی رقص دوستانه هستند، اما پس از لحظاتی از چهره‌ی برآشفته و وحشت‌زده‌ی مرد آسیایی و لبخند معنادار شخص سفیدپوست مقابل او، متوجه می‌شود درحال تماشای یکی از شگفت‌انگیزترین نمودهای نژادپرستی‌ست. فاشیست این داستان برخلاف تصویر سنتی دست به اقدام خشونت‌آمیز نمی‌زند، حتی از واژگان تحقیرآمیز یرای برخورد با «عناصر اضافه‌» استفاده نمی‌کند، روشی که پیشه کرده آزاری‌ست بسیار نا-آشنا و فوق‌العاده پیچیده که عملا هیچ راهی برای برخورد با آن نیست. ژیژک در ادامه به بی‌تفاوتی عابران به این صحنه اشاره می‌کند، «نه چنانکه دیدن چنین رفتاری امری‌ست عادی، بلکه اساسا چنین رفتاری از بنیاد دیده نمی‌شود، و برای کسی بجز قربانی-مجرم قابل فهم نیست». من با این دست از نژادپرستی در اروپا خیلی برخورد داشته‌ام، چیزی که در فضایی ابهام‌آلود پنهان شده و نمی‌توان آن را گرفت و به ناظر بی‌طرف نشان داد(آنرا نخواهد دید، یا به عنوان نژادپرستی به رسمیت نخواهد شناخت یا...)، اما با خشونتی حتی شاید بیشتر از کله‌پوستی‌های روسیه وجود و جریان دارد.