چیزی که مدتی به فکرم رسیده این است که دین از برخی موارد وسیله ای برای اهداف حیوانی است. مثلا حیوان دارای قلمرو است بخصوص جنس نر که یکی قلمرو مکانی دارد یکی هم قلمرو بر جنس ماده.

بخشی از دین همان مبحث قلمرو حیوانات است که حیوان عاقل یعنی حیوانی که دارای مغز پیشرفته است به قلمرو رنگ تقدس و نام دین داده. از لحاظ تکامل و فرگشت این بخش از دین تکامل یافته مفهوم قلمرو در حیوانات است.

انسان بواسطه داشتن مغز منحصر به فرد دارای قلمرو فکری هم هست و دین قلمرو فکری نیز می باشد.

بطور کلی می توان دین را نرم افزار تولیدی مغز انسان دانست که برای حفظ و گسترش قلمرو بکار آمده است.

مثلا ببینید مسئله تعدد زوج های محمد و مسئله تعدد زوج در قالب ۴ زن و تعداد بیشمار صیغه همان مسئله جفتگیری حیوانات است که محمد عقلش را بکار انداخته در جهت همان منافع حیوانی و رنگ تقدس به آن داده.

یا همین مسئله دین که هرکس دین پدر و مادرش را کاملترین میداند نوعی قلمرو است که با کمک مغز انسان رشد پیدا کرده.

در جنگها هر کدام از طرفین تبلیغ می کند که خدا با اوست و طرف مقابل مغضوب خداست. باز همان قلمرو در حیوان است که چون انسان حیوان تکامل یافته است برای توجیه حفظ و گسترش قلمرو از دین استفاده می کند.