Russell نوشته: چرا در هر شرایطی بهتر است؟

چون همه‌ی آنچه به دشواری‌های منجر به سرکوب در مدل اولی می‌رسد(تضاد قدرت با مردم، خشونت قهرآمیز برای کنترل آنها، توسل به پروپاگاند جهت لاپوشانی این سرکوب و ...)، در مدل دومی با شدت بیشتری وجود خواهد داشت، فارغ از اینکه ایدئولوژی حاکم چیست.

در کمال تاسف باید پذیرفت که سرنگونی جمهوری اسلامی از دست مردم خارج شده و نمیتوان امیدوار بود که مردم بتوانند آنرا براندازند.
حکومت ، هوشمندانه ترین روشهای سرکوب و ماندگاری را از تمام نظام های دیکتاتوری و فاشیستی گلچین کرده و بر مردم ایران اجرا میکند.
تنها دو حالت وجود دارد: یا فروپاشی از درون (به دنبال اتفاقی چون مرگ خامنه ای) یا حمله نظامی کشورهای خارجی.
تنها باید امیدوار بود که هر عاملی که میخواهد باعث سرنگونی این رژیم شود، خارج از مرزهای ایران نباشد.

Dariush نوشته: در کمال تاسف باید پذیرفت که سرنگونی جمهوری اسلامی از دست مردم خارج شده و نمیتوان امیدوار بود که مردم بتوانند آنرا براندازند.
حکومت ، هوشمندانه ترین روشهای سرکوب و ماندگاری را از تمام نظام های دیکتاتوری و فاشیستی گلچین کرده و بر مردم ایران اجرا میکند.
تنها دو حالت وجود دارد: یا فروپاشی از درون (به دنبال اتفاقی چون مرگ خامنه ای) یا حمله نظامی کشورهای خارجی.
تنها باید امیدوار بود که هر عاملی که میخواهد باعث سرنگونی این رژیم شود، خارج از مرزهای ایران نباشد.

این سوپر من سازی حکومت بیشتر یک تاکتیک اطلاعاتی هست تا یک واقعیت:)
تقریبا در هر حکومت خودکافه ای مخالفین(به جز انقلابی های حرفه ای) دیدگاه مشابه در مورد قدرت حکومت و ناتوانی مردم دارند.
ولی خب نکته ای که وجود داره این هست که یک حکومت خودکامه به طور اجتناب ناپذیری دارای اشتباهات و نقاط ضعف انسانی هست،در نتیجه هیچ وقت به کمال دیکتاتوری نمیرسه(و باید گفت خودکامه بودن مخصوصا از نوع مذهبی باعث میشه هوش و خرد در کمترین حد ممکن در بین سردمداران حکومت وجود داشته باشه باشه)

اگر حکومت فعلی یک حکومت هوشمند میبود اصلا ما نباید اعتراضاتی رو بهش شاهد میبودیم و باید میتونست هر اعتراضی رو قبل از شروع خفه کنه،مسئله اینجاست ادامه وجود جمهوری اسلامی تا همین الان هم ناشی از بخت و اقبال بلند سردمدارانش بود نه هوشمندی و روش های پیشرفتشون:)

Ouroboros نوشته: من اگر اثبات بشود اکثریت قاطعی از مردم ایران خواستار نظام سیاسی فعلی هستند در تمامی عقاید خود تجدیدنظر می‌کنم.

پس تاکنون چنین نشده چون هنوز براتون پایور نگردیده!

Ouroboros نوشته: «تنها» انگیزه و دلیل ِ من از مخالفت با جمهوری اسلامی اینست که اکثریت مردم ایران مخالف آن هستند

بروشنی شما دیشب یا دیروز مخالف حکومت نشدید، و گویا چند سالی هست که مخالف حکومتین،
پس گویا چند سال قبل براتون پایور شده که بیشینه مردم ایران مخالف نظام هستند که شما هم از همین روی مخالف نظام شدید...

پرسش: چگونه براتون پایور شده که بیشینه مردم ایران مخالف حکومتند؟ سند و مدرکتان کو؟ روی شکم که نمیشود سخن گفت!
چون خودتان و اطافیانتان مخالف بودید فرجامتان این شد که همه مخالفند؟

اگر بیشینه مردم مخالف حکومت بودند که همانسال 88 همه میریختند به خیابان و حکومت را دگرگون میکردنند!
3 میلیون نفر در 25 خرداد هم مخالف حکومت نبودند...اگر بودند، کمی بعدتر به 4-5 هزار تن کاهش نمی یافتند!
کمی با خود اندیشه کنید، اگر براستی همه مخالف نظام بودند، مگر حکومت میتوانست آنها را سرکوب کند؟ مگر این 3 میلیون نفرِ کذایی شما که همه در آن از دم مخالف حکومت بودند!! از شمارشان با سرکوب حکومت کاسته میشد؟
اصلن میشود 3 میلیون نفر را در تظاهرات سرکوب کرد؟ نمیشود!!
پس چرا آن 3 میلیون نفر تا پایانِ کار حکومت در خیابان ها نماندند؟
چون بیشترشان مخالف حکومت نبودند...به همین سادگی
بیشترشان کم کم رفتند و نیامدند از شمار تظاهرات کنندگان کاسته شد و کمکم 4-5 هزار مخالف بیشتر باقی نموند توی خیابان که آنها را هم میشود بسادگی سرکوب کرد!!

و اینکه من کسانی که سال 88 به خیابان ریختند رواحمق میدونم به همین فرنود هست!
چون که ارزیابی درستی نداشتند و بیگدار به آب زدند.جونشون رو کف دستشون گرفتند که برای یک بیشینه ی نادان تر از خودشون حکومت عوض کنند و دموکراسی و آزادی ارمغان بیاورند!!
گمان کردند که خیلی شمارشان زیاد است و "اکثریند"، بَه بَه برویم حکومت را عوض کنیم.
در نهایت هم سرکوب شدند.
بیشتر مردم هم ککشان نگزید. چون طرف آنها نبودند.

توی توهم و خیالات که زندگی نمیکنم!
اگر همه مخالفند پس چرا تا کنون حکومت سرنگون نشده؟ چه زمانی برای سرنگونی از همه بهتر بود جز سال 88 پس چرا نشد؟ همه ملت را که نمیشود سرکوب کرد!
3 میلیون نفر در خیابان را که نمیشود سرکوب کرد...پس چرا کسی در خیابان نماند جز 4-5 هزار تن؟
نمیشود که گفت بیشینه مردم جیره خوار حکومتند و ساندس خورند و ... بیشینه مردم هنوز طرف مخالفان نیستند و مزدورند!

در عقایدتان تجدید نظر کنید، و یک بسیجی پیروی خط امام رهبری شوید و از سفارتها بالا بروید
که بیشینه مردم فعلن اینگونه اند!!خیلی ها در ایران تغییر حکومت نمی خواهند!
پس بر پایه نگرش شما،
خواهی نشوی رسوا / همرنگ جماعت شو

undead_knight نوشته: این سوپر من سازی حکومت بیشتر یک تاکتیک اطلاعاتی هست تا یک واقعیت:)
تقریبا در هر حکومت خودکافه ای مخالفین(به جز انقلابی های حرفه ای) دیدگاه مشابه در مورد قدرت حکومت و ناتوانی مردم دارند.
ولی خب نکته ای که وجود داره این هست که یک حکومت خودکامه به طور اجتناب ناپذیری دارای اشتباهات و نقاط ضعف انسانی هست،در نتیجه هیچ وقت به کمال دیکتاتوری نمیرسه(و باید گفت خودکامه بودن مخصوصا از نوع مذهبی باعث میشه هوش و خرد در کمترین حد ممکن در بین سردمداران حکومت وجود داشته باشه باشه)

اگر حکومت فعلی یک حکومت هوشمند میبود اصلا ما نباید اعتراضاتی رو بهش شاهد میبودیم و باید میتونست هر اعتراضی رو قبل از شروع خفه کنه،مسئله اینجاست ادامه وجود جمهوری اسلامی تا همین الان هم ناشی از بخت و اقبال بلند سردمدارانش بود نه هوشمندی و روش های پیشرفتشون:)

چنین نیست.
هوشمندی و زیرکی با خوبی و نیکی ، متفاوت است.با شما یکسره هم نظر هستم که هر دیکتاتوری ای یک سری ضعف ها و نقصان ها را حتما دارد،اما مساله این است که متاسفانه در مردم هم بسی نقصان ها دیده میشود.نه در شعور و فهم شان.بلکه هرگونه سازوکار لازم برای مقابله با نظامی چون جمهوری اسلامی، در مردم پیدا شدنی نیست(از آنها سلب شده).علاوه بر این، جمهوری اسلامی تجربیات بسیاری را در سرکوب مخالفان، چه در عمر سی و چهار ساله خود، چه از دوران پهلوی، چه از تاریخ اسلام و همچنین از دیگر نظام های شبیه به خود آموخته است.بر خلاف آنچه که در دوره ی پس از انتخابات و زمانی که در خیابانها بودیم فکر میکردم، الان به نظرم اگر آن تظاهرات تا الان هم ادامه میافتند، رژیم سقوط نمیکرد. اکنون که این رژیم از آن دروه بسی درسها آموخته و با حداکثر احتیاط لازم پیش میرود و کمترین بی احتیاطی به خرج نمیدهد ، نمیتوان انتظار داشت که احتمال سقوط رژیم زیاد باشد.(به دست مردم).

Dariush نوشته: چنین نیست.
هوشمندی و زیرکی با خوبی و نیکی ، متفاوت است.با شما یکسره هم نظر هستم که هر دیکتاتوری ای یک سری ضعف ها و نقصان ها را حتما دارد،اما مساله این است که متاسفانه در مردم هم بسی نقصان ها دیده میشود.نه در شعور و فهم شان.بلکه هرگونه سازوکار لازم برای مقابله با نظامی چون جمهوری اسلامی، در مردم پیدا شدنی نیست(از آنها سلب شده).علاوه بر این، جمهوری اسلامی تجربیات بسیاری را در سرکوب مخالفان، چه در عمر سی و چهار ساله خود، چه از دوران پهلوی، چه از تاریخ اسلام و همچنین از دیگر نظام های شبیه به خود آموخته است.بر خلاف آنچه که در دوره ی پس از انتخابات و زمانی که در خیابانها بودیم فکر میکردم، الان به نظرم اگر آن تظاهرات تا الان هم ادامه میافتند، رژیم سقوط نمیکرد. اکنون که این رژیم از آن دروه بسی درسها آموخته و با حداکثر احتیاط لازم پیش میرود و کمترین بی احتیاطی به خرج نمیدهد ، نمیتوان انتظار داشت که احتمال سقوط رژیم زیاد باشد.(به دست مردم).

time will be the judge :)

مسئله اینجاست که چه چیز این حکومت اینقدر استثنایی هست که باعث میشه بین این حکومت و سایر نظام های خودکامه تفاوت قائل باشیم،آیا تئوریسین های خیلی باهوشی داره؟آیا روش منحصر به فردی برای سرکوب پیدا کرده که حکومت های دیگه از اون بی خبر بودند؟آیا مردم ما خیلی با مردم سایر حکومت های مستبد متفاوتند؟

در واقع مسئله سر پیش بینی ناپذیر بودن سقوط حکومته مگرنه وقتی نارضایتی زیاد باشه یا حاکمان به صورت صلح آمیز یا نسبتا صلح آمیز(انقلاب های رنگی) کنار گذاشته میشند یا اینکه وضع به جنگ داخلی(مدل قذافی)کشیده میشه،مگر اینکه باور داشته باشیم واقعا جمهوری اسلامی تیری از غیب هم داره که همه معادلات منطقی رو میتونه به هم بریزه :)

undead_knight نوشته: time will be the judge :)

مسئله اینجاست که چه چیز این حکومت اینقدر استثنایی هست که باعث میشه بین این حکومت و سایر نظام های خودکامه تفاوت قائل باشیم،آیا تئوریسین های خیلی باهوشی داره؟آیا روش منحصر به فردی برای سرکوب پیدا کرده که حکومت های دیگه از اون بی خبر بودند؟آیا مردم ما خیلی با مردم سایر حکومت های مستبد متفاوتند؟

ویژگی استثنایی این حکومت(در حال حاضر) این است که گلچین کاملی از تمام متدهای سرکوب و ارعاب که تاکنون اختراع شده بهره میبرد(که بخش عمده ای از آن در قرن بیستم توسط امثال اس اس و کا گ ب اختراع شده بودند).بر خلاف شما من جمهوری اسلامی را در سرکوب بسیار هوشمند میبینم.الان سی و چهار سال از عمر نظامی که از روز اول با جنایت و پلیدی بنایش گذاشته شده میگذرد.هنوز که هنوز است یک اپوزسیون منسجم و درست و حسابی توسط ایرانیان تشکیل نشده.

نقل قول: در واقع مسئله سر پیش بینی ناپذیر بودن سقوط حکومته مگرنه وقتی نارضایتی زیاد باشه یا حاکمان به صورت صلح آمیز یا نسبتا صلح آمیز(انقلاب های رنگی) کنار گذاشته میشند یا اینکه وضع به جنگ داخلی(مدل قذافی)کشیده میشه،مگر اینکه باور داشته باشیم واقعا جمهوری اسلامی تیری از غیب هم داره که همه معادلات منطقی رو میتونه به هم بریزه :)

اگر تنها همین دو گزینه وجود داشته باشند، آنگاه با قاطعیت میگویم که هیچکدام از این دو رخ نمیدهند.در مورد گزینه اول که بی شک باید آنرا منتفی بدانیم.در مورد گزینه دوم هم باید گفت که مردم ایران هرگز دست به چنین کاری نخواهند زد.
موضوع این است که اینجا هم باز مثل همیشه بنابر غریزه دوست داریم خوش بینانه ترین حالت را برگزینیم و در همین راستا فقط به نظامهای دیکتاتوری که به دست مردمانشان یا خودشان از درون سقوط کرده اند مینگریم.اما باید پرسید چرا مردم کره شمالی توان سرنگونی حکومت خود را ندارند؟یا اینکه اگر آمریکا و انگلیس به عراق حمله نمیکردند، صدام چندسال دیگر بر حکومت میماند؟آیا مردم میتوانستند آنرا سرنگون کنند؟بنابراین مواردی هم هستند که ابتکار سرنگونی رژیم از دست مردم خارج میشود.

نقل قول:ویژگی استثنایی این حکومت(در حال حاضر) این است که گلچین کاملی از تمام متدهای سرکوب و ارعاب که تاکنون اختراع شده بهره میبرد(که بخش عمده ای از آن در قرن بیستم توسط امثال اس اس و کا گ ب اختراع شده بودند).بر خلاف شما من جمهوری اسلامی را در سرکوب بسیار هوشمند میبینم.الان سی و چهار سال از عمر نظامی که از روز اول با جنایت و پلیدی بنایش گذاشته شده میگذرد.هنوز که هنوز است یک اپوزسیون منسجم و درست و حسابی توسط ایرانیان تشکیل نشده.

خیر اینطور نیست،در شوروی سابق سیستم بسیار هوشمندانه تر و پیشرفته تری به اجرا گذاشته شد،تصفیه گسترده و سیستمی که به راحتی(نه به سختی جمهوری اسلامی) کارگزارانش رو حذف میکنه،مطئنا پیشرفته تر از جمهوری اسلامی هست،سرنوشت کسانی چون موسوی و کروبی و یا حتی رفسنجانی در سیستم استالینستی در خوشبینانه ترین ترین حالت اعتراف تلویزیونی و اعدام بود(بلادرنگ نه اینکه سه سال از زمان اعتراضات گذشته باشه)در سیستم استالینیستی اعتراض خیابانی بوجود نمیومد و اگر بوجود میومد و افرادی درش نقش داشتند بدون حصر خانگی و از این جور علائم ضعف،همگی حذف میشدند،وجود کسانی به نام خواص بی بصیرت در چنین رژیمی بی معناست،اینها سریعا حذف میشند.

اینکه جمهوری اسلامی نمیتونه مخالفان رو سریعا حذف کنه اتفاقا ناشی از ناکارامدی روش های سرکوب و کنترل حکومت هست.اینکه مخالف رو با تاخیر حذف کنید یا هرگونه تاخیر کلا نشانه ضعف هست.


آیا در شوروی سابق اپوزیسون گسترده وجود داشت،یا حمله نظامی صورت گرفت!؟خیر فقط در اثر ناراکامدی مطلق سیستم فروپاشید(اینکه مثلا خروچشف و گورباچف هم به نوعی مقصر در فروپاشی شوروی بدونیم بازهم این نتیجه رو داره که سیستم به اندازه کافی برای بقا کاراآمد نبود مگرنه رهبران بهتری پیدا میکرد)

نقل قول:اگر تنها همین دو گزینه وجود داشته باشند، آنگاه با قاطعیت میگویم که هیچکدام از این دو رخ نمیدهند.در مورد گزینه اول که بی شک باید آنرا منتفی بدانیم.در مورد گزینه دوم هم باید گفت که مردم ایران هرگز دست به چنین کاری نخواهند زد.
موضوع این است که اینجا هم باز مثل همیشه بنابر غریزه دوست داریم خوش بینانه ترین حالت را برگزینیم و در همین راستا فقط به نظامهای دیکتاتوری که به دست مردمانشان یا خودشان از درون سقوط کرده اند مینگریم.اما باید پرسید چرا مردم کره شمالی توان سرنگونی حکومت خود را ندارند؟یا اینکه اگر آمریکا و انگلیس به عراق حمله نمیکردند، صدام چندسال دیگر بر حکومت میماند؟آیا مردم میتوانستند آنرا سرنگون کنند؟بنابراین مواردی هم هستند که ابتکار سرنگونی رژیم از دست مردم خارج میشود.

در فرض ها باید به وضعیت مردم و کشورها توجه کرد،وضعیت کره شمالی به طور کلی یک استثنا هست مردم این کشور هیچ وقت حکومت آزادی رو تجربه نکردند و چندین نسل متوالی هست با جهان ارتباط فوق العاده کمی دارند.
وضع جمهوری اسلامی بالکل متفاوت هست نه مردمانش اونقدر چشم و گوش بسته هستند و نه اینکه جمهوری اسلامی در وضعیتی هست که شرایط کره شمالی رو تکرار کنه(به خاطر موقیت ژئوپلتیکی که داره)
وضعیت جمهوری اسلامی اونقدرا هم عجیب نیست،پایداریش هم باز برمیگرده به شانس(که تقریبا یک فاکتور همیشه موجود هست) وضعیت مردم و وضعیت خودش،این مقدار سن برای یک حکومت مستبد با این وضع مردم اونقدرا هم عجیب نیست ولی عجیب این هستش که برای این حکومت قدرت و هوشمندی فرازمینی قائل بشیم:)

undead_knight نوشته: خیر اینطور نیست،در شوروی سابق سیستم بسیار هوشمندانه تر و پیشرفته تری به اجرا گذاشته شد،تصفیه گسترده و سیستمی که به راحتی(نه به سختی جمهوری اسلامی) کارگزارانش رو حذف میکنه،مطئنا پیشرفته تر از جمهوری اسلامی هست،سرنوشت کسانی چون موسوی و کروبی و یا حتی رفسنجانی در سیستم استالینستی در خوشبینانه ترین ترین حالت اعتراف تلویزیونی و اعدام بود(بلادرنگ نه اینکه سه سال از زمان اعتراضات گذشته باشه)در سیستم استالینیستی اعتراض خیابانی بوجود نمیومد و اگر بوجود میومد و افرادی درش نقش داشتند بدون حصر خانگی و از این جور علائم ضعف،همگی حذف میشدند،وجود کسانی به نام خواص بی بصیرت در چنین رژیمی بی معناست،اینها سریعا حذف میشند.

اینکه جمهوری اسلامی نمیتونه مخالفان رو سریعا حذف کنه اتفاقا ناشی از ناکارامدی روش های سرکوب و کنترل حکومت هست.اینکه مخالف رو با تاخیر حذف کنید یا هرگونه تاخیر کلا نشانه ضعف هست.


آیا در شوروی سابق اپوزیسون گسترده وجود داشت،یا حمله نظامی صورت گرفت!؟خیر فقط در اثر ناراکامدی مطلق سیستم فروپاشید(اینکه مثلا خروچشف و گورباچف هم به نوعی مقصر در فروپاشی شوروی بدونیم بازهم این نتیجه رو داره که سیستم به اندازه کافی برای بقا کاراآمد نبود مگرنه رهبران بهتری پیدا میکرد)

تمایز حکومت های شوروی یا چین در قرن بیستم، با حکومت فعلی ایران در این است که آنجا یه نسبت قابل اتکایی از عقلانیت و تدبیر بین سردمداران وجود داشت.اینجا تمام نگرانی ها و اضطراب ها بر سر این است که عمر حکومت درازتر شود و چیزی جز اهمیتی ندارد.شما تصور کنید این موضوع چقدر برایش مهم است که در مذاکرات هسته ای حاضر است در قبال تضمین آمریکا برای عدم تلاش در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی، از غنی سازی دست بکشد! در تمام تاریخ شوروی یا چین نمیتوانید نشانی از قراردادهای ننگینی که جمهوری اسلامی در چند سال اخیر با کشورهای همسایه بسته پیدا کنید! قیاس شوروی با ایران چندان معقول نیست گرامی. جمهوری اسلامی اگر لازم باشد برای بقای بیشترش آزربایجان را از شمال، کردستان را از غرب ، بلوچستان را از شرق و جزیره ها را هم از جنوب میدهد برود.(کاری به امکان پذیر نبودنش ندارم).فقط کافی ست که مطمئن شود بقائش تضمین میشود.کجا در شوروی آنزمان چنین بود؟ شما رهبران کشورهایی چون شوروی یا چین را به هیچ وجه نمیتوانید با رهبران ایران مقایسه کنید.رهبران ایران به هیچ وجه به ایران نمی اندیشند.اینجا براستی یک باند سرقت و جنایت حکومت میکند و برایش اهمیتی ندارد که از ایران سوریه ای دیگر بسازد.

نقل قول:

در فرض ها باید به وضعیت مردم و کشورها توجه کرد،وضعیت کره شمالی به طور کلی یک استثنا هست مردم این کشور هیچ وقت حکومت آزادی رو تجربه نکردند و چندین نسل متوالی هست با جهان ارتباط فوق العاده کمی دارند.
وضع جمهوری اسلامی بالکل متفاوت هست نه مردمانش اونقدر چشم و گوش بسته هستند و نه اینکه جمهوری اسلامی در وضعیتی هست که شرایط کره شمالی رو تکرار کنه(به خاطر موقیت ژئوپلتیکی که داره)
وضعیت جمهوری اسلامی اونقدرا هم عجیب نیست،پایداریش هم باز برمیگرده به شانس(که تقریبا یک فاکتور همیشه موجود هست) وضعیت مردم و وضعیت خودش،این مقدار سن برای یک حکومت مستبد با این وضع مردم اونقدرا هم عجیب نیست ولی عجیب این هستش که برای این حکومت قدرت و هوشمندی فرازمینی قائل بشیم:)

اول اینکه کشورهای استبدادی ای هستند که مردمش علارغم نارضایتی نتوانستند آنرا ساقط کنند و صرفا فشار خارجی توانست آنرا سرنگون کند.از جمله عراق صدام یا ایتالیای موسولینی.
بعد هم ، اینکه روزی جمهوری اسلامی ساقط میشود، پیش بینی شاقی نیست و چیزی ست در همین حد که من بگویم که منِ داریوش هم روزی میمیرم . اینجا به راستی فاکتور زمان مهم است.زالو هم تا زمانی که به کلی سیر نشود، میچسبد و میمکد.از نظر من ، سقوط این رژیم پس از قرن 14 هجری(یا به واسطه حمله خارجی)، دیگر هیچ اهمیتی ندارد. زیرا مانند انسانی ست که به مرگ طبیعی در سنین پیری مرده است.
و بله زیست این حکومت، تابع شرایطی ست که بیشتر آنها به احتمالات وابسته است و برای حکومتی اینچنین دیوانه و ماجراجو، باید انتظار داشت که به زودی سقوط کند اما به دست مردم ایران؟خیر، من امیدوار نیستم . البته آنرا به کلی منتفی نمیدانم و حتی در آنصورت نیز باید هزینه زیادی پرداخت شود.

به نظر شما جمهوری اسلامی کی‌ سرنگون میشود ؟

.

.

.
نمیدونم کی...فقط میتونم بگم امیدوارم این رویای مردم کشورم به زودی زود به حقیقت مبدل بشه...