10-26-2012, 06:03 PM
Anarchy نوشته: کسری تو حالا خودت عبری بلدی؟ این عبری که تو اسرائیل حرف میزنن همون عبری باستانی که نیست؟ پس چطوری حفظ و زنده اش کردن؟ اگه تونستی یه تاپیک آموزش زبان عبری باز کنمن عبری کامل بلد نیستم ، ولی مثلا وارد یک اداره بشم در اسرائیل میتونم کارم رو انجام بدم یا اینکه وقتی میرم خرید میتونم به عبری با فروشنده حرف بزنم ، ولی مثلا دانشگاه به زبان عبری نمیتونم برم. اولین پست این جستار رو هم بخونید راجع به اینکه چگونه زبان عبری زبان رسمی اسرائیل شد صحبت کردم.
David Hume نوشته: · صهیونیسم فرهنگی
صهیونیسم فرهنگی ، بخشی از جنبش صهیونیسم است که بیشتر بر روی فرهنگ و تاریخ یهود متمرکز است و برای ترویج زبان عبری در میان یهودیان تلاش بسیاری میکند. همچنین صهیونیسم فرهنگی مثل دیگر شاخههای این جنبش تاکید زیادی روی مساله بازگشت یهودیان به اسرائیل داشت. صهیونیسم فرهنگی جنبشی سکولار بود که در نقطه مقابل یهودیت سنتی قرار داشت ، البته تا زمانی که جنبش صهیونیسم به راه افتاد ، نوع دیگری از آموزش و پرورش یهودی وجود نداشت و یهودیت همانی بود که رابیهای ارتدکس در کنیسهها و یشیواها درس میدادند. بنیان گذاران این شاخه آحاد هام و الیعازر بن یهودا بودند ، آحاد هام متولد سال ۱۸۵۶ در روسیه کنونی بود ، او تلاشهای بسیاری در تشکیل آبادی نشینهای یهودی در اسرائیل کرد و همچنین نقش اساسی در الیا اول داشت. آحاد بر این باور بود که تا یک روح تازهای به فرهنگ یهودی دمیده نشود و افراد بی خدا و سکولار یهودی زاده را علاقمند به ریشه خود کرد ، تشکیل دوباره کشور اسرائیل غیر ممکن است و باید فرهنگ یهودی را جدا از مساله دین یهود دانست ، به همین جهت یهودیان مذهبی شدیدا با او مخالفت میکردند. او بارها به اسرائیل سفر کرد و گزارش خود را از روند اقامت یهودیان در سرزمین مینوشت و تلاش می کرد تا در روند مشکلات روزمره آنها اعم از کمبود غذا ، بیکاری و حملههای عربها کمک کند ، او عقیده داشت که باید یک تجدید حیاتی در میان یهودیان جهان ایجاد شودها آنها به سرزمین خود بازگردند تا آنجا را به یک مرکز فرهنگی یهودی تبدیل کنند که باعث هرچه بیشتر نزدیک شدن یهودیان در تبعید شود ، آنگاه باید کشور یهودی را رسما تشکیل داد. همچنین آحاد تلاش بسیاری در آموزش زبان عبری چه در اسرائیل و چه در میان یهودیان در تبعید کرد ، بر خلاف هرزل و دوستانش که عقیده داشتند باید زبان آلمانی را به عنوان زبان کشور یهودی انتخاب کرد ، آحاد بر این عقیده بود که زبان عبری باید زبان ملی کشور یهودی باشد ، ذکر این نکته اینجا لازم است که رابیهای ارتدکس نیز مخالف انتخاب زبان عبری برای زبان رسمی اسرائیل بودند ، چون صهیونیسم فرهنگی در تلاش بود که مدرسههای یهودی برای کودکان را به روز کند و همچنین در زبان عبری باستان نیز تغیراتی به وجود آورد ، تا آن زمان تنها تعداد کمی از کودکان یهودی زبان یدیش را میدانستند که اکثرا آن را در مدارس مذهبی یاد گرفته بودند ، ولی تمرکز صهیونیسم فرهنگی این بود که عبری را به عنوان یک زبان که تنها برای متون مذهبی نیست نیز معرفی کند و یادگیری عبری را یک مساله لازم برای برای زندگی در اسرائیل بداند.آحاد هام همچنین نقشی اساسی در بیانیه بالفور داشت.در سال ۱۹۲۲ خود او به اسرائیل بازگشت و به عنوان عضو شورای شهر در آنجا مشغول به خدمت کرد ، ۵ سال بعد بر اثر مریضی در همان جا فوت کرد ، به راستی زنده شدن زبان عبری بعد از ۲۰۰۰ سال حاصل تلاشهای اوست ، یاد و خاطره اش گرامی بعد.
الیعازر بن یهودا را پدر زبان عبری مدرن لقب میدهند ، او از اولین مدافعین اندیشه صهیونیسم بود و بر اساس تلاشهای او بود که عبری به عنوان زبانی که صحبت میشود زنده شد. الیعازر ۲ بار با ۲ خواهر ازدواج کرد ، همسر اول او “دوورا” از بیماری سل فوت کرد و او را با ۵ فرزند کوچک تنها گذاشت ، آخرین وصیت همسر او قبل از مرگ این بود که به الیعازر گفت بود تا با خواهر جوان تر او پاولا ازدواج کند ، هنوز چندی از مرگ دوورا نگذشته بود که ۳ نفر از فرزندان او ظرف مدت ۱۰ روز از بیماری دیفتیری مردند ، ۶ ماه بعد الیعازر با پاولا ازدواج کرد و بعدها پاولا اسم عبری همدا را برای خود برگزید.در سال ۱۸۸۱ الیعازر به اسرائیلی که هنوز به وسیلهٔ حکومت عثمانی اداره میشد مهاجرت کرد و به عنوان معلم مشغول به کار شد ، او همچنین تلاش بسیاری کرد تا زبان عبری مدرن را جانشین زبان یدیش برای مکالمه روزمره بین مهاجرین یهودی کند.در طول جنگ جهانی اول ترکها الیعازر را مجبور به ترک اسرائیل کردند ، او به آمریکا رفت و در سال ۱۹۱۹ به کشور بازگشت و در سال ۱۹۲۰ فرمانده انگلیسی اسرائیل را قانع کرد تا زبان عبری را به عنوان یکی از ۳ زبان رسمی اسرائیل بپذیرد.در دسامبر ۱۹۹۲ او دار فانی را وداع گفت و در کوه زیتون در اورشلیم به خاک سپرده شد ، ۳۰ هزار نفر در مراسم تشیع جنازه او شرکت داشتند.
"A Land without a People for a People without a Land"