ملت سرافراز، امت شهیدپرور، خلق ِ قهرمان، شما را به مقدسات ملی/مذهبی/کمونیستی ِ خود، عطر و ادکلن بزنید!
باور بفرمایید، پنجاه هزار و صد هزار تومان هر دو سه ماه نه من را کشته که جزو قشر متوسط ِ معلوم‌الحالم، نه شما را می‌کشد که از فقر و گرسنگی درحال مرگید! شما را به خدای ناموجود یا موجود عطر بزنید. عطر نمی‌زنید، لااقل حمام بروید، بدن ِ انسان هومو-خاورمیانه‌ای پر از پشم است، عرق می‌کند، هفته‌ای یکبار یک ربع حمام کافی نیست، روزی یک بار بروید. گور پدر کم آبی، مردن از تشنگی یکی دو روز طول می‌کشد، خفگی از تعفن یک عمر! به فکر آبروی ِ ملی/اسلامی/خلقی خود باشید، اگر یک مستعمر/مستکبر/سرمایه‌دار بیاید در متروی ِ تهران چه فکری راجع به تمدن دو هزار پانصد ساله/اسلامیت هزار و چهارصد ساله/ جنگ طبقاتی سه هزار ساله‌ی شما خواهد کرد؟