[Mehrbod]

خب دوستان منهم از فردا باید برگردم به زندگی عادی که روزی یک ساعت اینترنت جزئی از آنست. از دیدار دوباره شما دوستان قدیمی و آشنا شدن با شماری از دوستان جدید بسیار خوشحال شدم هرچند ای کاش تحت شرایط بهتری می‌بود. مهربد و تنکس عزیز از گفتگو با شما لذت بردم و امیدوارم بتوانیم حضوری آن را در آینده‌ی نزدیک ادامه بدهیم. انارشی گرامی‌ام مراقب خودت باش، من را از حالت بی‌خبر نگذار. شهریار از دیدن دوباره شما هم بسیار شادمان شدم که دفعه‌ی پیش اینجا نبودید و نگران احوالتان بودم. باقی دوستان نیز امیدوارم همیشه پابرجا باشید و سلام مرا هم به دیگرانی که ندیدمشان برسانید. 

البته اینکه در دنیای فعلی تنها روزی یک ساعت به اینترنت اختصاص دهید می‌شود «زندگی غیرعادی» خصوصا اگر در دوران «تمرگینه» باشد. اما خارج از شوخی، بنده هم از جنابعالی و مهربد گرامی صمیمانه بابت بحث‌هایی که شد تشکر می‌کنم. با آرزوی موفقیت. 

شماها را نمیدانم, من از کرونا ناخوشنود نیستم زمان داده بی‌دلنگرانی به کارهایم برسم. تنها همان رزوهای نخستین افسردگی داشت سپس خو گرفتم.

بایست همواره از هرچیزی کوشید بهره گرفت, هنر راستین این است,

از دیدگاهی فراختر کرونا برایِ پیکره‌ی بشری چندان بد هم نبوده, درست مانند آدمی که بیمار میشود و سپس میآموزد خوردوخوراک اش را بهتر کند و ورزش در برنامه‌اش بگنجاند, کرونا هم چیزهای بسیاری به جامعه‌ی بشری آموخت. دستکم یک مشت دبنگ هم سرانجام گرفتند که تکنولوژی و زندگی نوین شهرنشینی خطر هم دارد و بایست در همه چیز پروا داشت و سنجیده گام برداشت, یک دورنمایی هم داد که جنگافزار بیولوژیک چه میتوانند بکنند.

تراز بهداشت هم بسی بالاتر رفت. امیدوارم این دست دادن هم از سر مردم بیفتد همان بغل کردن دوستانه فراگیر شود.