[Mehrbod]

چرایی خلوت شدن فروم رو نمی‌دونم؛ شاید مشغله‌ها، بالاتر رفتن سن، غم غربت، و قطع امید از این مردم ایران باعث این‌ جدایی‌ها شد. بااین‌حال، امیدوارم حاضرین به غایبین برسانند که هنوز هم در ایران فلک‌زده هستند کسانی که دغدغه‌های جدی پیدا کردن؛ مخصوصاً از اتفاقات دی‌ماه به بعد. گرچه نمود این دغدغه‌ها رو در توییتر فارسی می‌بینیم که منتهی شده به فحاشی، رتوریک آرمان‌گرایانه‌ی ناچه‌گواراها، آه کشیدن از نوستالژی‌های زمان شاه و سوگ‌نامه در فقدان کسایی که از دیار وجود به دیار عدم شتافتند. اما گرگ‌ها خوب بدانند در این ایل غریب گر پدر مُرد، پسری هست هنوز.

نه فقط خودم، بلکه یکی از دوستانم هم به‌عنوان مهمان وارد اینجا می‌شد و استفاده می‌برد و مطمئنم اون هم اگر بود، از همگی تشکر می‌کرد.

شوربختانه من توی این ایام نه روضه‌خوان خوبی‌ام و نه همان رتوریک آرمان‌گرایانه و سوگ‌نامه‌های آن‌چنانی ادبی بلدم بنویسم. همین متن ساده رو به‌عنوان تشکر و Tribute از ما پذیرا باشید.

با آرزوی بهترین‌ها،
داروین پشت و پناهتان

کسیکه بخشی از زمانش را به فلسفه ندهد بیرون از اینجا هم پرگاه به گرفتاری برمیخورد.