[dr.mcclown]

سلام, وقت بخیر
@Mehrbod جان, این دوست اخراجی به نظر با شما نقاط اشتراکی هم داشته..

هم چیزهای سبک تر هم بی ارزشتر را گزینش کردند که بدردشان نمی خورد در آینده هم کنون،نمونه همین سامانه دفترچه که روزی فاک می رود هم همهء گردانندگان همه کاربرانش تنها کارکردشانست که خداوند بازخواست می کند هم بدخواهان خودش را ناگواری دردناک می چشاند،خداوندا مرا وابستهء خودت بدار نه گمانهای بی ارزش

زهر اینجا اینه که به آدم یک احساس دروغین مهم بودن و کاری انجام دادن میبخشد, که پشتوانه‌ در واقعیت ندارد.

نمونه‌‌وار خود من هربار اینجا میایم خب ناخودآگاه یک احساس مهم بودنی پیدا میکنم چون
چیزهاییکه برایم مهم بوده‌اند و ساعت‌ها درباره‌اشان اندیشیده‌ام را کسان دیگری دارند میخوانند و
بازمیاندیشند و گفتگو میکنند; ولی در نگاهی فرّاخ‌تر, آیا اینها تاثیری در چند و چون و روند کارها در چهره‌یِ کلان داشته‌اند؟

اگر بسیار دست‌ و دل و باز باشیم, شاید یک اندکی, ولی به گمان بالا, نه.

این زهرآگینی‌ها را همه‌یِ بسترهای مجازی امروزه دارند و درست ازهمینرو و همین نیاز نیز پدید آمده‌اند.
شما در هر کنج کوچک و بزرگی از اینترنت بگردید همین "تیره‌های مجازی" را میابید که مشتی آدم دور هم
نشسته‌اند و احساس مهم بودن دارند میکنند, هنگامیکه جهان راستین و فندگرا آن بیرون راه خودش را میرود
و همه‌یِ اینان و اینها را همچون سیلی که مشتی آت و آشغال را در خود گرفته باشد, با خودش دارد میکشد و میبرد.

در نوشته البته روزی فاک می رود توجهم رُ جلب کرد چون اصرار داشتن که علاقه‌ایی به ترکیب کردن دو زبان ندارن.