[Mehrbod]

بدترین نتیجه ای که خدمت برام داشته فک کنم بدبین شدن به آدما بوده. یعنی قبل از سربازی فک
می کردم همه خوبن ولی الآن یک بخش قدرتمند از وجودم معتقده همه آدما بد هستند و خوبی به
هیچ کس نیومده. البته من به صورت موقت قدرت تصمیم گیری رو به این بخش دادم ولی هنوز
نمیدونم چکار کنم و چی درسته...

فهمیدن این مساله اونقدر برام وحشتناک بود که به پوچی رسیدم.. تنها یک بار در زندگیم به این
اندازه دچار پوچی شده بودم اونم زمانی بود که عقیده مذهبیم رو از دست دادم و تا یه مدت حس
پوچی داشتم... میخوام بگم خیلی ناراحت کننده بوده این بدبین شدن به آدما.

اینجا خوبی و بدی نیاز به واکرانی (تعریف) دارد, ولی نمیشود به هر روی با انگیختارینی (causality) جهان و جهانیان ستیخت.

هرکس در چارچوب پریستارها و گزینه‌هایی که پیش رو دارد راهی را میرود که از همه
هموارتر باشد, و کسیکه بتواند خودسرانه راه ناهموار را برود, خود راهی نو را برای دیگران می‌هموارد.


خیام در این دو چارگانیگ بخوبی به این پرداخته است:

نیکی و بدی که در نهاد بشر است - شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل - چرخ از تو هزار بار بی چاره تر است

ماییم که اصل شادی و کان غمیم - سرمایه دادیم و نهاد ستمیم
پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم - آیینه زنگ خورده و جام جمیم

اینکه بفهمی هتا
بهترین دوستانت وقتی برات کاری میکردن هدفشون چیز دیگه ای بوده و اون نیت ِ خیری که فک میکردی
از کمکها و لطف هاشون دارن فقط یه توهم بوده....

و این دربرگیرنده‌یِ کارهایی که خودت برای دیگران "نیک‌خواهانه" میکردی نیز میشود!