[Russell]

خب این چه پیوندی به بقای من و شما دارد؟ روشنه پیش انگاشت ما اینجا این است که شما بقای خودتان
و گونه‌یِ آدمی را بها میدهید, اگر برایتان بقای اینها مهم نیست دیگر چه نیازی به گفتگو با من میبینید؟

من این سخن را برای کسانی میزنم که نمیخواهند آزادی آدمی از
دست برود و نمیخواهند گونه‌یِ آدمی با چیزی دیگری جایگزین بشود.

برای من عجیبه که چطور این اندازه سخن من رو اشتباه متوجه شدی، من منظورم این بود
که در «بقای ما» بخش مهم «ما» هست نه بقا چرا که حیات مسیر خودش رو ادامه خواهد داد.
اما ایراد اساسی‌تر بهت این هست که همچنان درگیر بنداشت هستی، بحث رو از یکجایی به بعد
نامعتبر و تئوری پردازی میدانی، ولی حقیقتش این هست که بنداشت مردم رو به مقابله با تکنولوژی
و هزینه دادن وادار نمیکنه و همین ایده‌یِ مبهم از انسانیت و آزادی هست که مشکل هست.
میبینی که اینجا من سنت‌پرست نیستم که مخالف هستم، بلکه «خودپرستان» (قصد توهین ندارم) هستند
که باید راضی بشوند. شما میگویی گونه‌یِ انسان منقرض میشود، طرف میگوید من اصلا بچه نمی‌خواهم و
به جهنم که بر سر بقیه چه آمد، «دیگی که برای من نجوشد میخواهم سر سگ در آن بجوشد».
این‌ست که این مساله که «ما» در اینجا کیست که بفکر بقای آن هستیم و چه چیز آن‌ست برای ما هم
است بسیار دارای اهمیت است.

و این نیازها چه پیوندی به فرجام سخن دارند که بازی سیستماتیک همواره شانس پیروزی بالاتری از ناسیستماتیک دارد؟

سیستماتیک بودن یا نبودن بازی تنها یک فاکتور است که اگر زمان خطر اعضای انسانی
سیستم شما همگی پا به فرار گذاشته باشند کارایی ندارد. هر چند من همچنان گمان
میکنم که این مفهوم بازی سیستماتیک نیاز به روشن شدن دارد. امروز میبینیم که جنگ
پارتیزانی و نامتقارن چه اندازه کارا شده و تعریف سیستم در 4GW چه اندازه با درک معمول ما
از سیستم متفاوت است. حتی در عالم زیستی هم می‌بینیم که تا پای یک ویروس و باکتری
جدید به میان می‌آید همه متوجه می‌شویم این سیستم «پیشرفته‌»‌یِ ما چه اندازه دربرابر
سیستم‌هایِ «بدوی»‌تر آسیب‌پذیر است.