[Ouroboros]

این هم باشه تا عید

یک ایده‌ی بسیار مردانه‌ای در عمق و روح چپ‌گرایی بدوی وجود دارد. انحراف به زنانگی بعدتر است که رخ می‌دهد و از عواقب یکسری عوامل غیرقابل پیشبینی‌ست. «برابری» که انقلابی فرانسوی از آن سخن می‌گفت برابری ابنای بشر در «امکان» رسیدن به فضیلت بود، اما «همه‌ی مردان در توانایی رسیدن به فضیلت با هم برابر هستند» خیلی زود شد «همه‌ی مردان با هم برابر هستند فارغ از فضایلی که دارند». اینکه فضیلت نه در ذات، ژن، طبیعت، جایگاه اشرافی و لقبی که دارید، بلکه در عمل و ایمان شماست، خیلی زود تبدیل شد به «همه‌ی اعمال فضیلت‌آمیزند». از هرکس به اندازه‌ی توانش، به هرکس به اندازه‌ی نیازش تبدیل شد به «بده من بینم اینو!».

مسئله اینست که فاصله میان چپ ِ مردانه‌ی مریتوکرات با چپ زنانه‌ی اگلیتارین فاصله‌ای کاذب است، هر دو در ذات یکی هستند.