[کافر_مقدس]

منهم اتفاقاً یکی از دلایلی که فصل سرما را دوست دارم همینست، کنار شومینه لم می‌دهم و به همه‌ی آن کارتن‌خواب‌ها، بی‌خانمان‌ها و افرادی که در آن لحظه از سرما به خود می‌لرزند و نان شب ندارند می‌اندیشم، آنگاه ذهنم می‌رود به سوی قربانیان جنگ‌ها، قحطی‌ها و ایبولا و داعش.. گاهی به مصائب حیوانات شکنجه شده، کودکان مورد تجاوز قرار گرفته و زنان سنگسار شده می‌اندیشم.. در این افکار هستم که ناگهان احساس می‌کنم چیزی بین پاهایم به شدت سخت شده، و الان است که از فرط لذت و هیجان کار دست خودم بدهم!

از اسپری تاخیری استفاده کن هم کار دست خودت ندهی، هم هیجانش بیشتر باشد!

حالا خودت هیچ، فرش خانه را کثیف نکنی یک وقت!

پ.ن: جناب کافر_مقدس، من باید اعتراف بکنم که در تمام این سالهای فروم‌نویسی و اینترنت‌گردی، این گل‌درشت‌ترین نمونه‌ی «نوع‌دوستی» تزویرآلود و متظاهرانه است که دیده‌ام، چنانکه به هزلی از خودش می‌ماند. آفرین!

یعنی می گویی یاوه می گویم؟! به جان بی ارزش میلاد سوگند سخنم عین حقیقت است!

و البته شاید درکش برای برخی کمی دشوار باشد!