[Anarchy]

True dat!
اما خب آرام‌آرام هم من و هم داریوش (و هم شما) یاد می‌گیریم که جهان آنگونه که ما آرزو می‌کنیم نیست و نخواهد بود. پس خاطرات خوش و قلبهای شکسته و کاندوم‌های مصرف‌شده تنها گزینه‌ی باقی مانده هستند.

من از اول هم خیلی زندگی رو جدی نگرفته بودم ... همیشه میدونستم یه دوره اجباری هست که خوب یا بد میگذره ، حالا چه با کاندوم چه بی کاندوم !!