[Agnostic]

ضعف کسب معرفت سیستم سقراط و ارسطو و افلاطون این بود که می خواستند با عقل محض و بدون استفاده از روش تجربی جهانشناسی کنند. لذا اشتباهات بسیاری داشتند مثلا زمین را مرکز جهان می دانستند و می گفتند هرچه جسم سبک تر باشد دیرتر سقوط می کند و هرچه سنگین تر باشد زودتر سقوط می کند.
ببینید زمین مرکزی و اشتباه در فیزیک با ریاضیات و آزمایش ساده و تفکر صحیح می توانست اصلاح شود و به حقیقت خورشید مرکزی و سقوط در زمان مساوی منتهی شود.
ارسطو نتوانست حقیقت را در مورد آنچه به چشم میآید و با تکنولوژی و دانش آن روز هم قابل حل بود جواب درست را کشف کند.

در اسلام هم از شیوه کسب معرفت ارسطویی استفاده می شود. به این سوالات پاسخ دهید:
[COPY]
اتفاقاً جناب ارسطو برهانی برای اثبات خدا دارد که از همین حرکت است که بدین شکل می باشد«جهان حرکت دارد و هر حرکت کننده ای نیاز به یک تحریک کننده دارد و به علت محال بودن تسلسل محرک اولیه ای هست که حرکتی ندارد»از اینجا هم وجود خدا و هم عدم نقص در ذات واجب تعالی اثبات می شود(به علت اینکه شیئی که حرکت ندارد کمال مطلق خواهد بود که به سمت کمال بالاتر حرکت نکرده است) و هم معاد ثابت می شود از آنجا که تمامی اشیا متحرکند.[/COPY]
۱- از کجا می دانید هر حرکتی نیاز به محرک خارجی دارد مثلا ذرات بنیادی و موج
۲- چرا تسلسل و[b]بخصوص دور [b/]محرک امکان ندارد؟ اگر می گویید چون تسلسل یعنی بی نهایت و بی نهایت یعنی بی معنی و نشدنی ، پس وقتی می گویید خدا بی نهایت است عملا چیز بی معنی و نشدنی به خدا نسبت دادی و خدای شما هم وجود ندارد.
۳-چرا بی تحرکی یعنی کمال؟ از کجا می دانید آن موجود بی تحرک یگانه است؟ شاید چند موجود بی تحرک وجود داشته باشد؟ چرا آن موجود بی تحرک هوشمند است و آفریدگار جهان است؟ شاید مثل فوتون و پروتون باشد؟ شاید یک نوع انرژی باشد؟ پروتون پرستی معقول است؟
۴- امروزه جهان با علم فیزیک با استفاده از تجربه و همچنین آنچه از تجربه بدور است با استفاده از ریاضیات پیچیده+دانش تجربی بررسی و شناخته میشود. رابطه محکمی بین ماده و انرژی برقرار است. ذره بنیادی بنام گراویتون هست که این ذره میدانی تولید می کند به نام جاذبه که باعث نوعی حرکت در دیگر ذرات و اجسام میشود. نیروی هسته ای ضعیف و قوی هست که باعث فشردگی و ثبوت ذرات بنیادی میشود. نیروی الکترو مغناطیس هست که باعث حرکت ابدی موج و ذره فتون می شود. حالا در این جهانشناسی جای معرفت شناسی ارسطویی و اسلامی کجاست؟