[mosafer]

درود بر بانوی گران‌ارج :e303:

به نظر من نوشتن در این مقطع و سن و سال به هیچ عنوان روش موثر یا کارآمدی نیست، تجربه‌ی من در آموختن زبان چه در کودکی و چه در بزرگسالی به من آموخته که بهترین روش متصور ابتدا تسلط کامل به مکالمه‌ی روزمره و محاورات پیچیده‌تر، و سپس آغاز خواندن و نوشتن است. اعتماد بنفس و تسلطی که از صحبت کردن روان یک زبان بدست می‌آورید بسیار سترگ است و این راه بالاخره، همان راهی‌ست که ما از طریق آن زبان مادری را آموخته‌ایم. اینست که من پیشنهاد می‌کنم فعلا، تا شاید حتی اوایل دبیرستان بیش از آن مقدار که برای عبور کردن از امتحانات کلاسی لازم است به روی نوشتن تمرکز نکنید.

اما اگر جور دیگری صلاح دانستید، تا جایی که من می‌دانم هیچ راهی برای پیشرفت در نوشتن نیست بجز تمرین، تمرین و تمرین بیشتر. تعداد مشق‌هایی که معلم کلاس اول و دوم به شما می‌داد را به خاطر دارید؟ فرمول موفقیت همانست.

درود
و سپاس بخاطر توضیحات
البته پسر من دو سالی میشود در کلاس زبان مشغول اموختن ست و هنوز چند سالی به دبیرستانش مانده
مربیان آموزشگاه تاکید دارند آنها را دورادور کنترل کنیم و حتی دیکته ی زبان را بواسطه ی سی دی بنویسند
پسرم در دیکته ضعیف ست
ضعیف بدان معنی که اگر قبل رفتن به کلاس تمرین نکند نمره ی پایین می اورد(معمولا 50یا 60 از 100)
نمیدانم موسسات زبان تا چه اندازه ارزشمند هستند ولی تعریف این کانون را کما بیش شنیده بودم کانون زبان ایران
+
سپاس