03-15-2014, 04:18 PM
undead_knight نوشته: Retrospective determinismنمونه:وقتی - WiKi ژولیوس سزار خودش رو دیکتاتور امپراطوری روم اعلام کرد،سرنوشتش این بود که به قتل برسه.خب اینطور به نظر میرسه که گویی"همه" دیکتاتورها حتما به قتل میرسند.ایراد استدلالت هم اینه که بیان میکنه چون در گذشته "برخی" چیزی رو "پوچ" دونستند و بعدا دیدگاهشون اشتباه از آب در اومده الان هم اگر چنین مشابهتی پیدا بشه،در آینده دیدگاهشون نادرست از آب درمیاد و در اصل دیدگاه خودشون پوچ میشه و نه طرف مقابل.نکته این سفسطه هم اینجاست که نادیده میگیره که مثلا در این نمونه مواردی هست که دیدگاه طرف مقابل پوچ انگاشته شده و همچنان هم پوچ انگاشته میشه و هیچ "الزامی" به این نیست که با گذشت زمان دیدگاه خودشون پوچ بشه.نکته این هست که اگر این استدلال رو به همراه استدلال های دیگه همراه میکردی لزوما سفسطه آمیز نبود ولی وقتی در پاسخش فقط میگی "برده دار ها هم چنین فکری میکردند" استدلالت سفسطه آمیز میشه.
wow...
تو چرا این اندازه میپیچانی پسر؟ مگر کوروش بیخدا فرنودی آورد که من در موهومات به سر میبرم؟ نه. او هم
تنها گفت خوشباوران فراوانی در جهان بودهاند که از این آرمانهای پوچ و موهوم داشتهاند و مرا به آنان همانندید.
من هم در پاسخ او را به بردهدارانی که دیگران را به موهوماندیشی میهمانندیدند و خود درآمد
پوچاندیش بودند همانندیدم, اکنون تو چرا به من گیر دادهای که نه بیا درستی همانندی ات را اثبات کن؟
در همانندی من کژفرنودی نیست, ولی خب روشنه «فرنود فرزام» هم نیست و نمیبایستی هم میبود, چه که همچو یازشی در من نبود.
پارسیگر
.Unexpected places give you unexpected returns