[iranbanoo]

راستی شما با کسی رومیبوسید؟ من از روبوسی بیزارم و بجز خویشاوندان
نزدیک و دوستِ دختر (یا اگر دیگری دختری زیبارو بود) با کسی هرگز رونمیبوسم.

این رفتار من همیشه برای دیگران آزارنده است, بدو بدو میایند روبوسی, من یک همانجاییکه
هستی بایست با دست نشان میدهم و میگویم: ببخش[ا]ید, من از روبوسی خوش ام نمیاید.

روشن میشود بیرون از اینجا هم مانند پارسیگوییِ فرا-اندازه ام, زاب‌هایِ[١] آزارنده کم ندارم (:

منهم این فرهنگ رو بوسی را درک نمیکنم و خودم مگر مسئله ای پیش بیاید که بخواهم کسی را ببوسم.آنهم انقدر تصنعی و بی مهر که اگر نمیبوسیدم سنگین تر میبودم.
یادم می آید زمانی که خیلی کوچک بودم وقتی خانه ی مادربزرگم میرفتم همسایگان و آشنایان چون نوه های ارشد بودیم چنان مارا تنگ بغل میکردند و میبوسیدند که حس میکردم هر ان ممکن است مرا بخورند.هنوز یاد صورت های زبر مردان و صورت های خیس زنان می افتم میخواهم اوق بزنم.از این روست هنوزم که هنوز است اگر کسی که هیچ مهری به او ندارم مرا بخواهد ببوسد یا فرار میکنم یا انقدر سرد دست میدهم که متوجه بشود که اهل روبوسی نیستم:)