[folaani]

فکر کردید من از سکس بدم میاد؟ یا حکایت گربه هه دستش به گوشت نمیرسید هست که میگم پیف پیف بو میده؟
قبلا هم گفتم که اگر فرصت راحتی پیش بیاد ممکنه این کار رو بکنم.
ولی نه از این راهها و روش زندگی و علافی و اتلاف زیاد وقت و انرژی که بقیهء مردم انجام میدن.
یعنی بنظر من اینطوری صرف نمیکنه.
بدم میاد. وقتی میرم توی این خطها یه احساس بدی دارم. مدام نگران و ناراحت هستم از اینکه دارم لحظات عمرم رو اینطور هدر میدم. و همینطور اینکه این رو با یک انسان دیگر هم به اشتراک میذارم بدم میاد! احساس میکنم این راهی نیست که من باید میرفتم. احساس میکنم کارهای مهمی هست که باید الان اونا رو انجام میدادم. احساس میکنم چیزهای مهمتری هست که باید دنبالشون برم. و احساس میکنم که این شکل زندگی برای من نیست.
میدونید که من آدم مذهبی ای نیستم، ولی یخورده شاید معنوی باشم.
به مشترکات ادیان هم سعی میکنم پایبند باشم. ولی با این حال اونقدر هم از زیر پا گذاشتن اونا نمیترسم.
من یجورایی دوست دارم غلبهء واقعی پیدا کنم و قدرت واقعی داشته باشم.
از انجام کارها با فریب و دروغ بدم میاد.
از گفتن و انجام دادن چیزهایی که خودم باورشون ندارم، رنج میکشم.
اینکه دنبال چیزی برم که درش محتوایی نمی بینم، و احساس میکنم غلطه، و اونم اینکه تازه یک انسان دیگر رو هم در این کار بیهوده و بی سرانجام و بی محتوا و اتلاف عمر و فرصت هاش همراه خودم داشته باشم، واقعا بیزار هستم.

دقیقا نمیدونم چرا من این تفاوت رو دارم و اینطور احساس و تفکری.
شاید یک دلیلش تجربه های تلخ زندگی و شرایط خاص من در دوران کودکی و نوجوانی باشه.
و شاید حداقل یک دلیل این قضیه، آشنایی با مفهوم قدرتهای اصیل و درونی باشه.
با مرام راستی و جنگندگی.
با چیزهای برتری که میشه بدست آورد.
چیزهایی که همهء افراد خیلی وقتها بهش نیاز خواهند داشت.
چیزهایی که میتونه آدم رو در جاهای سخت زندگی کمک کنه و آدم ازش احساس افتخار و موفقیت کنه، نه اینکه دوباره یجوری فقط ماست مالی کنه.
آدم بالاخره باید با واقعیت روبرو بشه.
اگر واقعا نیاز به قدرت هست، پس باید برای رسیدن بهش تلاش کرد.
حتی اگر عاقبت به این قدرت نرسیم، حداقل به خودمون و دیگران دروغ نگفتیم و اهمال نکردیم، و از این بابت وجدان آسوده ای خواهیم داشت.