[Anarchy]

این حد از دقت دیگه واقعا زائد و گمراه کننده است، مشخصه که منظور من از خدا توی این بحث همینه که شما می فرمایید. شما میخواهید ثابت کنید خدای توانای مطلق و خیرخواه مطلق وجود ندارد، با کمک برهان شر، من هم که دارم درباره همین خدا حرف می زنم و این از نقد من که متوجه همین خداست مشخصه.

باز هم حرف شما نادرسته... شما پیش از این حرف از "خدا" به طور عام میزدید و میگفتید "ثابت کنیم خدا وجود نداره" با اینکه بگیم " خدا ممکن است وجود نداشته باشه" فرق میکنه !! اول اینکه به طور کلی اثبات عدم وجود چیزی که وجودش ثابت نشده ، در هیچ حالی ممکن نیست و شما بهتر از من میدونید این رو... دوم اینکه برهان شر دقیقا صفات خدا رو زیر سوال میبره برای تقابل با دین باورانی که چنین خدایی رو ترسیم کردن ولی نمیگه قطعا خدایی در کار نیست چون اثبات عدم وجود بی معنی هست. اما همینکه مثلا ثابت کنیم خدا در صورت وجود ، شرور است برای ما کفایت میکنه !!

من توانایی مطلق رو تعریف کردم: قادر بودن به انجام هر کار ممکنی. ما نمی دانیم که این جهان بهترین جهان ممکن است یا خیر، پس نمی توانیم مطمئن باشیم خدا می توانسته (=برای خدا امکان داشته) که جهانی بهتر بیافریند. پس سفسطه شما سود بردن از دوپهلو بودن معنای کلمه "توانستن" است.

وقتی کسی حرف از مطلق بودن صفتی میزنه خود به خود دچار تنگنای منطقی میشه... چطور "ممکن" در محدوده درک ما با "ممکن" برای یک موجود توانای مطلق باید یک جور تعریف بشه ؟ پس این خدا توانای مطلق نیست...

ضمنا ما طبق سخن ادیان ، میدانیم خدا میتوانسته جهانی بهتر بیافرینه و وعده اش رو هم پیشاپیش داده !!

ضمنا چیزی که از دید ما مخلوقات خدا ممکن هست ( خلق دنیایی بدون شر ) ، چطور در برای خالق ما ممکن نبوده ؟

شما وارونه اش می کنید برای کی؟ برای مسلمانان، برای معتقدین به خدا؟ جدل که نمی کنیم، داریم بررسی می کنیم که می شود عدم وجود خدا را اثبات کرد یا نه. حتی در جدل با یک مسلمان هم این میشد سفسطه خودت هم همین طور.
شما فرض کنید می خواهید برای یک آگنوستیک ثابت کنید "خدای قادر مطلق و خیر مطلق" وجود ندارد، خداباوران را بیخیال شوید.

البته ما در فلسفه شاگرد شما هستیم جناب فیلو ، اما این ادعای شما خودش "سفسطه سفسطه بافی" هست !! من در مقابل فرض بدون مدرک شما ، فرضی رو مطرح کردم ، چون شما با مغلطه توسل به احتمالات و شاید و اگر و ممکن است و این قبیل حرف ها ، سعی در اثبات چیزی دارید... گفتم چرا فرض های دیگه رو در نظر نگرفتید ؟

برای اینکه بداهت داشتن وابسته به ذهن است، زمانی برای اذهان بدیهی این بود که خورشید دور زمین می گردد.
چند بار (از جمله در پاسخ به نقل قول قبلی) اشاره کردم که خدا چگونه می تواند خیر مطلق و قادر مطلق باشد.
توانش رو نداشته=امکانش را نداشته.
توانای مطلق: موجودی است که قادر به انجام هر کار ممکنی است.

بنابراین آن دو جمله هر دو درست اند.

اگر بداهت داشتن سلیقه ای باشه ، پس سوفسطایی بودن هم خردپذیر است و بدیهیات هم باید مورد شک قرار بگیرن...

این قید "ممکن" که شما اضافه کردید ، دشواری ای هست که مدعی وجود موجودی با صفات مطلق باید پاسخگوی اون باشه. به طور واضح تر همین قید "ممکن" یعنی نمیتوان هیچ صفت مطلقی برای خدا متصور بود !!

از دید فایده گرایی: شخص x عملش درست است (=مطلقا درست است) اگر و تنها اگر این عمل بیشترین سود را به بیشترین افراد برساند.
خدا فایده گراست.
خدا دانای مطلق است.
فایده گرایی موجه است (فرض اساسی).
پس خدا همیشه درست ترین کار را انجام می دهد.
پس خدا خیر مطلق است.

خب همین فرض اساسی شما با مفهوم خیرخواهی مطلق در تناقض است و یک موجود خیرخواه مطلق نمیتونه سود رو حتی متوجه ناچیزترین درصد افراد هم نکنه... باز هم تناقض در اطلاق صفات نسبی به یک موجود !!