12-23-2013, 04:31 PM
Philo نوشته: حالا می ماند پاسخ به سوال من که شما بهش جواب ندادید:راستش من متوجه نمیشوم دوست عزیز. اگر دانشگاه رفتن هیچ تاثیری در آیندهی من ندارد خب کسخل هستم بروم دانشگاه یا که چه؟ اگر دانشگاه رفتن و نرفتن با هم برابر است (جز در زمان تلف کردن) خب پس بدون دانشگاه رفتن هم میشود کار پیدا کرد و زندگی کرد، آنگاه چرا باید بروم دانشگاه؟ نه خیر هرگز نمیروم. در این حالت پرسشِ شما یک دشواری دروغین یا فالس آنالوژی است. به دانشگاه نرفتن الزاما به معنای بیکار بودن نیست، میتوانید کار کنید، میتوانید خودتان مستقل از دانشگاه متخصص شوید (از طریق تجربه)، میتوانید مدرک بینالمللیای که برای هر رشتهای هست بگیرید که برخی از آنها در ایران از فوقالیسانس هم برد بیشتری دارند (همچون MCSE یا MCSD و مدارک IEEE) ، میتوانید از ایران خارج شوید و هزار راه دیگر.
شما 19 سال دارید، نظام آموزشی (یا دانشگاهی) کشور را بی ارزش می دانید و دو گزینه هم پیش رویتان است: دانشگاه رفتن و یا بیکار ماندن توی خانه، کدام را انتخاب می کنید؟
موضوع این است: من وقتی وارد دانشگاه میشوم نمیتوانم به بهانهی قبول نداشتن سیستم دانشگاهی کشور درسها را بپیچانم، چون من با قبول این شرایط وارد دانشگاه شدهام. در اینکه برخی از درسها (همچون وصایای امام و تاریخ اسلام و...) بیخود هستند و ربطی به تخصص ما ندارند شکی نیست اما دروس تخصصی و مربوط به رشته را پیچاندن به این بهانههای واهی، قابل قبول نیست.
کسشر هم تعاونی؟!