[m@hdi]

گمان میکنم گناه پسندیده ی لوسیفر در این فیلم، خودنمایی بود نه فراتنی (غرور)

میشود گفت هر دو چون وکیل هم خودنما بود هم اینکه موفقیتهایش مغرورش کرده بود.

ویرایش=دوباره پایان فیلم رو دیدم. لوسیفر گفت:

vanity ... definitely my favorite sin

که میشه همون غرور.