[Theodor Herzl]

مسئله من زمانی هست که شما میتونید دشمن(یا حداقل شماری از دشمنان) رو زنده دستگیر کنید و محاکمشون بکنید ولی این کار رو نمیکنید،اینجا انگیزه و رفتار پرسش برانگیز هست.

امکان لجستیکی ربایش ۳۰ نفر نبوده است ، ربایش ۱۰ برابر کار اطلاعاتی می‌‌خواهد نسبت به کشتن ، برای یک ربایش ایشمن میلیون‌ها دلار هزینه کار‌های اطلاعاتی و لجستیکی شد ، این ۳۰ نفر آنقدر ارزش نداشتند که مثلا ۱ میلیارد دلار خرج ربایش آنها بشود که تازه شاید موفق باشد یا نباشد ، کشتن با هزینه بسیار کمتر و ریسک بسیار پایین تر امکان پذیر است.

اوضاع جنگی هم تعریف مشخصی داره،اگر قرار باشه این رو به تفسیر واگذار کنیم من یاد فیلم the contractor میافتم که یکی از ماموران سیا در انگلیس میگفت"ما جنگجویانی با کت و شلوار هستیم!"وقتی کشوری درگیر "جنگ" با گروهی در منطقه ای مشخص نیست نمیشه هر کسی رو مجرم هست رو کشت،در همین جرم های مسلحانه خیلی وقت ها پلیس سعی میکنه مجرمان رو زنده دستگیر کنه اون وقت توانایی کماندوهای نظامی از پلیس غیرنظامی کمتره!؟:))

جنگ به درگیری مسلحانه بین ۲ دولت یا گروه یا دولت و گروه می‌گویند و آن زمان اسرائیل با PLO در حال جنگ بوده است ، پس هر عضو PLO از روی default نیروی متخاصم محسوب میشود و همین مبنای عضویت در گروه یا سرباز دولت دشمن بودن کافی‌ است برای justify کردن انجام عملیات

در درجه اول که اسرائیل باید مثل هر کشوری که ادعای عضویت در جامعه جهانی رو داره باید از طریق مجامع بین المللی اقدام میکرد،اگر اونها نمیتونستند عدالت رو برقرار کنند اون وقت حداقل دلیل اخلاقی برای اقدام مستقیم خود اسرائیل موجود بود.

دلت خوش‌ها :) مثلا در دههٔ ۷۰ میلادی که در اوج جنگ بین اسرائیل و عرب‌ها هست ، اسرائیل برود به کی‌ شکایت بکند؟ تا سازمان ملل و اینها کاری بکنند ۴ نسل گذشته است

عزیز من اینجا دو تا مسئله هست،اول اینکه آیا اسرائیل مدارکی داره که نشون بده همه مناطقی که بهشون حمله شده پایگاه های نظامی مخفی داشتند!؟امیدوارم این رو بر دوش مخالفان نذاشته باشه.دوم اینکه از اون فرودگاه کذایی که دیگه حمله ای نشده بود به اون چرا حمله کردند؟گوشمالی؟!:))

بله افرادی که در عملیات "خشم خدا" کشته شدند ، همگی‌ مدارک مستقیمی‌ از نقش آنها در ترور ۱۱ ورزشکار اسرائیلی هست ، فقط در یک مورد یک نفر در نروژ به اشتباه ترور شد که هویت او اشتباه گرفته شده بود.