[undead_knight]

اما در مورد نکته ی 2 من گفتم قربانی از آن جهت که طبعات این رویداد برای بچه بسیار هزینه آور و استرس زا است.اینکه یک خانمی بیاید آلت تناسلی بچه را لمس کند بدون شک برای بچه لذت بخش است و چنانکه می دانیم لذت بردن بچه از لمس آلت اش به پیش از دوران بلوغ و حتی گاهی اوقات در سنین 2،3 سالگی می رسد.اما در همان لینکی هم که گذاشتم طبعات این موضوع را مورد بررسی قرار داده:

در واقع من فقط در مورد پسرها حرف نمیزنم ببین من دارم میگم از دید خود شخص وقتی احساس قربانی بودن نداره آیا باید این حسش رو تغییر بده؟
خب ما میدونیم که آدم ها میتونند به اشتباه حس قربانی بودن داشته باشند ولی برعکس برای من یکم هضمش مشکله.البته چیزی که ما این وسط داریم و البته به حق هم میشه بهش استناد کرد نداشتن توانایی ادراک و استدلال یک شخص بالغه.

نکته دیگه این هست که همونطور که گفتم داوری اخلاقی یا قانونی ربطی به حس خود شخص نداره، یعنی از دید من اگر خود شخص احساس قربانی بودن نداره نباید وادارش کرد حس قربانی بودن داشته باشه.

تازه یک چیزی که برای من هنوز مشخص نیست اینه که در موارد کودک آزاری که منجر به اختلالات حاد برای کودک میشه،آیا خشونت تاثیر خاصی داشته یا نه و اینکه تاثیر محیط چقدر بوده؟
مثلا در یک محیط مذهبی رابطه داشتن دو انسان بالغ هم میتونه استرس زا و دارای تبعات باشه .