[Ouroboros]

هنوز کسی پیدا نشده که بتواند مارکس را در هم بکشند!
پاسخ این داستانرا هم پیش از من داده اند:

«نابود» نمی‌کند اما ورزش خوبی برای ذهن است.
پاسخ کلیمن پایان ماجرا نیست، بلکه بحثهای بسیار هیجان‌انگیزی را براه انداخته که هنوز در جریان است(خصوصا میان او و دیوید لیبمان، که هر دو هم مارکسیست هستند). حداقل متصور، حتی با پذیرش نقد کلیمن آنست که قضیه‌ی اوکیشیو باعث می‌شود بتوان شرایطی در اقتصاد کاپیتالیستی بوجود آورد که از تضاد ذاتی مارکس مبری باشد(مثلا شرایطی که در آن همه‌ی سرمایه‌داران در توطئه‌ای مشترک قیمتها را بطور کاملا مصنوعی تعیین می‌کنند و از این طریق تداوم افزایش سود را تضمین می‌کنند؟).