[مزدك بامداد]

آروین نشان داده است که امروزه کسی نمیتواند براستی از بمب اتمی سود بجوید.
چرا که فزون بر اینکه ننگی در تاریخ برای آن ملت و کشور خواهد شد( نمونه بشارالاسد
که تازه تنها شیمیایی زد و به ننگ تاریخ دچار شد)، پیامد های آلودگی زیستبوم
و کنترل ناپدیری بادها و گرد وخاک رادیواکتیو و ناخرسندی همگانی و بیم شورش و ..
نیز همه پراسنج های بازدارنده هستند، هتّا دیدیم که آمریکا پیشنهاد ژنرال مک‌آرتور
را که در جنگ کره، بمب اتمی برای پدید اوردن مرز "مـُرده" میان کره های شمالی و
نیمروزی (جنوبی) بکار رود را پس زد و در جنگ ویتنام هم با اینکه مرگ و میر آمریکا
فراوان و شکست او روشن بود، با اینهمه که از بمبهای ناپالم و خوشه ای و اکسیژن خوار
سود جـست ولی از بمب اتمی سود نجست و همچنین دیدیم که دو کشور تا دندان
پر از بمب هسته ای، همانان شوروی و آمریکا ، هرگز از ترس نابودی همه گویال زمین،
از آن سود نجستند. پس بمب هسته ای هم اکنون یک جنگ افزار بدرد نخوری است
که تنها هزینه های هنگفت برای ساختن و بویژه نگهداری دارد و کسی راهم دیگر
نمیترساند، چنان که ویتنام از آمریکا و چچن ها از غول روس نترسیدند، هتّا پاکستان
و هند که جنگ کردند، از جنگ افزارهای کلاسیک سود جستند. پس جمهوری اسلامی
این بمب را برای این میخواهد که به پندار خود، یک برگ "آس" در بازی سروری و کهتری
در آستین داشته باشد، ناآگاه از اینکه با این کار، یک جنبش دومینویی در میان کشورهای
تازی برای دسترسی به بمب اتمی براه خواهد افتاد که "آس" اینها را بی ارزش خواهد نمود.
اینها گمان میکنند با بمب هسته ای میتوانند برای رژیم خود زندگی و پایندگی بخرند ولی
همین نمونه شوروی نیز نشان داد که بمب هسته ای پایندان پایستگی هم نیست که هیچ،
هزینه های هنگفت آن که بر گردن مردم سنگینی خواهد نمود، آنهارا بیش از پیش ناخرسند
و از همراهی و پیشتیبانی رژیم باز خواهد داشت. به زبان دیگر، مردمی که گول این
"غرور ملی" را خورده اند، دارو و نان شب نخواهند داشت و بجای آن باید اورانیوم بخورند!
درست مانند خانواده ای که بنز خریده ولی شام ندارد بخورد.

•

پارسیگر