[Dariush]

فمنیست یا اسلام کدام یک خطرناک تر است ؟!

حوزه‌ها تا اندازه‌ای متفاوت هستند و میزانِ خطرناک بودن سنجه‌ی مناسبی برای مقایسه نیست. اما در این مورد چند نکته مهم است. در ایران، اسلام به واسطه‌ی حضورِ جمهوری اسلامی باقی مانده و همین الان نسبت به هتا ده سالِ پیش در عرصه‌ی اجتماعی بسیار عقب رانده شده، چنانکه در همین فضای اینترنت شما با یک جستجوی ساده با خیلِ عظیمِ محتویاتِ نقد اسلام مواجه خواهید شد. فمنیسم و اصول‌اش در ایران به وارون، بسیار جا افتاده هستند و باید خود را برای حداقل دو تا سه دهه تازشِ فمنیسم آماده کنید تا شاید پس از آن صداهای مخالفی در این مورد به گوش رسد. من پیش‌بینی می‌کنم که پس از سقوطِ جمهوری اسلامی، فمنیست‌ها اریکه‌دارانِ قدرت در ایران شوند ، چنانکه همین الان هم امثالِ شیرینِ عبادی به عنوانِ یکی از نامزدهای ریاستِ جمهوری در ایرانِ پس از ج.ا، در میتینگ‌های اوپوزیسیون‌های خارج از کشور معرفی می‌شود. منظورم این است که فمنیست‌ها در ایران کارشان بسیار راحت خواهد بود. خیلی راحت‌تر از کشورهای غربی؛ چرا که در ایران هرگز کسی یافت نشد که به این گفتمان شک داشته باشد و شما می‌بینید که هتا روشنفکرترینِ اندیشمندانِ ایرانی نیز به آن ایمانی صددرصدی دارند، چنانکه مثلا شاهرخِ حقیقی، از روشنفکرانِ برجسته‌ی ایرانی و استادِ فلسفه در کالیفرنیا، نیچه را به سببِ انتقادهای کوبنده‌اش از فمنیسم، صد و سی سال پیش که اساسا کسی هتا کمترین انتقادی به فمنیسم هم تصور نمی‌کرد، زیر سوال می‌برد و مقصودِ او را از این انتقادها در تلفیق با انتقادهای دیگرِ نیچه از پست مدرنیسم، این می‌بینید که نیچه خواهانِ نوعی محافظه‌کاری یا بازگشت به سنت است. در حالیکه چنین چیزی حقیقت ندارد و پست‌مدرنیسم را نه به سبب خودش، بلکه به سبب فقدانِ جهان‌بینیِ مناسب‌اش، مورد انتقاد قرار می‌دهد.