07-20-2013, 09:24 PM
Ouroboros نوشته: دلیل آنرا هنوز بدرستی نمیدانند اما من گمان میکنم مثل اغلب فوبیاها ریشه در تجربهای هیجانآمیخته و ترسآلود در دوران کودکی دارد که توضیح ملنی کلین برای چگونگی شکلگیری فوبیاست. بچهای که به سمت پنجره میدود و با فریاد مادر روبرو میشود از ارتفاع خواهد ترسید، یا یک روز کنار دریا هستید و فرزندتان به سمت آب میدود و شما با ترس و نگرانی نام او را فریاد میزنید و از این کار بازش میدارید .. واقعه میتواند آنقدر جزئی و کوچک باشد که خیلی زود از یاد والدین برود اما در ناخودآگاه بچه تثبیت و در ابعادی چند برابری تشدید خواهد شد. من پیشنهاد میکنم با یک روانکاو مشورت بکنید، آنها در رفع فوبیا بسیار موفق عمل میکنند(نه روانشناس یا روانپزشک، روانکاو. اینها با هم متفاوت هستند). Aquaphobia - WiKiمن تازه پیامتون رو دیدم شرمنده بابت تاخیر + قبلتر گفتم به خودتون که، پسرم شدیدا به من وابسته هست و این وابستگی باعث شده مکانهایی که من نباشم رو با سختی بپزیره ..چندین سال پیش همسر یکی از دوستانم غرق شد در دریا. خیلی عذاب کشید دوست من. از همون زمان یک ترسی دارم از دریا .در یکی از سفرهای جنوب هم یک اتفاق باعث شد تا وحشت از دریا رو خودش حس کنن
هنگامی که کسی آگاهانه افکار تو را نمی فهمد
خودت را برای توجیه خسته نکن . . .