[Dariush]

درود، بله من مدتی‌ست از کارها فارغ شده‌ام و شبها را در اینترنت سپری می‌کنم. واقعا عادت کرده‌ایم به برنامه‌ی روزمره داشتن و الان دوباره تا ظهر خوابیدن کمی دشوار شده، اینست که از طرف دیگر جبران می‌کنیم.

هرگز نشد که ساعتِ خوابم را تنظیم کنم. گاهی دوستانم ساعتِ 12 ظهر با من تماس میگیرند و با شگفتی با صدایی سرشار از خواب‌آلودگی مواجه میشوند. یکی دو هفته دیگر نیز من ساعتهای اول صبح با آنها تماس مگیرم. اینچنین است که هرگز کسی از آنها نمیداند چه ساعتی بیدارم و چه ساعتی خوابم! فکر میکنم از این پس اگر 5 سال را یکسره بخوابم، همچنان کمبود خواب خواهم داشت، چراکه گاه میبینید دو روز است اصلا نیخوابیده‌ام. بااینحال شب‌زنده‌داری، برایم زندگی است و هرگز آنرا رها نخواهم کرد.

میگویم این گفتگو پیرامونِ فمنیسم و زنامرد گوبا فروکش کرده، با اینحال اما امروز من در بی‌بی‌سی گزارشی را میدیدم که توجهم را جلب کرد و آن اینکه در کمپین «نه به قانون سنگسار» اعلام کرده طی چند سال (به گمانم بین سالهای دهه‌ی 80 بود) هفت مرد و دو زن سنگسار شده بودند. شگفت‌آور اینکه وکلا توانسته‌اند در این سالها چند زن(به گمانم 5 زن) را از سنگسار نجات دهند، در حالیکه تنها یک مرد نجات داده شده!!!