[mosafer]

سخن من این بود که اگر مثلا ایران به مدت 1400 سال دست بیخدایان افتاده بود و بی خدایان هر کس به خدا باور میکرد را میکشتند من اندکی در احمق خواندن کسی که به خدا باور دارد تامل میکردم و احتمالا شرم !
این سخنان هم بدون احساس واقعی و عمل در راستای مبارزه (ولو حداقلی و اینترنتی) با حکم ضد بشری مثل ارتداد در نظر من ارزش چندانی ندارد و فقط به شعار میماند.

و اکنون بالعکسش صدق میکنه

+
من رو حساب احساس حرفی رو نمیزنم چون در این مورد مسخرست واقعا شعار دادن
دوستان من از مسلمان گرفته تا سنی ،مسیحی،یهود، و بتازگی خداناباور
حسی که بهشون دارم دقیقا همونی هست که در پیک قبل گفتم پس شعار نیست گرامی
کلا من اهل شعار نیستم ولی ممکنه حرفی بزنم بعدتر متوجه شم اشتباهه و ابایی ندارم از پذیرفتنش
البته در مورد خداناباورها بیشتر میخوام بدونم به همین خاطر بیشتر باهشون حرف میزنم و هیچ موقع اونها رو احمق ندونستم و نمیدونم